Wanneer je de toekomst overneemt

Moeder (‘Moe’) Maria Zachea heeft op latere leeftijd een hersenbloeding gehad en stopt uiteindelijk met praten. Haar 12 kinderen kiezen er voor om haar in haar laatste jaren zelf te verzorgen in plaats van te kiezen voor een verpleegtehuis. Overdag staan verpleegsters haar bij, vanaf 16.00 uur tot de volgende ochtend, één van haar 12 kinderen.

In ‘Het zwijgen van Maria Zachea’ staan 12 mini portretten van de kinderen van Maria Zachea, allen zijn zij geboren tussen 1934 en 1953. En in dat laatste zit gelijk de kracht van dit boek, door deze mini portretten schept het een prachtig tijdsbeeld van de jaren 30 tot en met de jaren 70. Ieder kind vertelt iets over zijn of haar jeugd, over de herinneringen aan hun ouders en hun moeder in het bijzonder. De een meent zich te herinneren dat hij nooit een aai over zijn bol kreeg, de ander herinnert zich dit juist wel. Je kunt jezelf afvragen of de herinneringen altijd kloppen maar dat is niet waar dit boek om draait.

De kinderen van Koelemeijer groeien op in de beschutting van het dorp Wormer in Noord-Holland, aan de bovenzijde van het Noordzeekanaal. Vader Koelemeijer is net als zijn voorvaderen hovenier en in de jaren 50/60 ontstaat tuincentrum Koelemeijer in Wormer, later kwam er nog een tuincentrum in Zuidoostbeemster en Zaandam bij.

De meest ingrijpende gebeurtenis in het leven van de familie Koelemeijer is het overlijden van zoon en broer Jos in januari 1956. Tijdens zijn militaire dienst overlijdt Jos plotseling bij een wedstrijd. In het verhaal van Maarten (geboren 1939) komt het overlijden van Jos het meest naar voren, zij lagen in leeftijd dicht bij elkaar. Zowel de iets oudere Jos als.....

Lees verder op ARDNAS: https://www.sandraleest.nl/beschouwing/het-zwijgen-van-maria-zachea/