All sorrows can be borne if you put them into a story or tell a story about them.

Toen ik dit boek in 2014 las heb ik het in één ruk uitgelezen, wat een geweldig boek! Ik wilde er in eerste instantie een recensie over schrijven, maar toen ik eenmaal wist dat ik ging stoppen met mijn boekenblog bedacht ik mij.

Een maand of twee geleden kocht ik dit exemplaar in de kringloopwinkel (ik had mijn exemplaar uitgeleend en nooit meer teruggekregen) en besloot het nogmaals te lezen en nu wél te recenseren voor mijn blog. Dat eerste ging prima, ik lees Van Dis zijn boeken graag, maar dat recenseren dat ging niet, want hoe schrijf ik een recensie over zo een persoonlijk verhaal? Na twee weken van proberen legde ik het boek aan de kant. Ik begreep er niets van, potverdorie dit boek heeft niet de minste prijzen en nominaties gekregen (o.a. nominatie NS Publieksprijs van 2015 én het won de Libris Literatuurprijs 2015) en ik kom niet uit mijn woorden?
‘Ik kom terug’ schetst de beleving van de auteur die zijn moeder langzaamaan begeleidt naar haar sterfbed. Na een leven op zoek te zijn geweest naar haar verhalen, stromen ze eindelijk uit haar doordat hij een afspraak met haar maakt: zij vertelt haar verhalen, hij bezorgt haar een “pil” voor een zachte dood.

Het eerste wat mij opviel waren de quotes voor in het boek en dan met name de tweede quote (de eerste vind ik te makkelijk te herleiden (You must sacrifice your family on the altar of fiction): “All sorrows can be borne if you put them into a story or tell a story about them.” Na wat speurwerk op internet vond ik het volledige stuk:...................
Lees verder op mijn blog: https://www.sandraleest.nl/recensie/ik-kom-terug-van-adriaan-van-dis/