Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Dulce et Decorum est

Sandra 09 augustus 2018
Kleihuid is een rauwe, beeldende roman over de oorlog die verwoestend is voor lijf en geest, en uiteindelijk in je hoofd achterblijft.

Rupert Atkins en Harvey Cole, twee Britse officiers, komen als patiënt in het Vlaamse Krombeke terecht om te herstellen van hun verwondingen. Het is 1917, de Eerste Wereldoorlog. Beiden worden afgekeurd voor actieve dienst.

De lezer volgt de beide mannen tijdens hun genezingsproces.

Rubert heeft een aristocratische achtergrond, is een gerenommeerd en beroemd kunstenaar/, beeldhouwer. Er verschijnen zelfs artikelen over hem in The Times.

Zijn kamergenoot Harvey, komt uit een heel ander sociaal milieu en is van het soort mensen dat Rupert schuwt: 'de verbeelding aanwakkeren, het denken stimuleren, de gewone man was het verheffen nauwelijks waard.'

Rupert is ernstig getraumatiseerd en lijdt aan shell-shock. Harvey's verwondingen zijn fysiek, hij mist ledematen en zijn gelaat is ernstig verminkt. Zo zijn ze samen ' een wedstrijd in sneuheid, de één ernstig verminkt, de ander hysterisch bevend bij alles wat hij doet.'

Met rauwe, bittere galgenhumor beschrijft Wensink het leven in de loopgraven, de kameraadschap tussen de mannen: de geur van dood, stront, de rottende voeten, de doodse aanblik van het kapotgeschoten land, het sprookjesachtig groene licht van een gasaanval.

Het verhaal laat weinig aan verbeelding over; de dood is overal, in het hoofd, in de kapotgeschoten ledematen die voorbij vliegen, in het kapotgeschoten land, ja zelfs in het hersteloord is de geur van de dood alom aanwezig. 'Zelfs de geur van verrotting namen we mee.'

Naast de gruwelijkheden van de oorlog, is er - als schril contrast - de natuur en de kunst die louterend werkt voor de beschadigde geest: Aangehaald worden onder meer Wordsworth, Lord Byron, Picasso. Echte schoonheid ligt namelijk daar waar de verwoesting van het lichaam heeft plaatsgevonden, zoals te zien in de naakte torso zonder armen van de Venus van Milo. 'dat wat ontbreekt, brengt schoonheid en alles wat stuk is, kan worden geheeld'

De vraag is of dat ook voor beide mannen geldt, is het hoofdthema van dit bijzonder rauwe boek.

Harvey zal met een gezichtsprothese altijd een zichtbaar slachtoffer van de oorlog blijven, Rupert verdwijnt uit de maatschappij en vertrekt naar een plek 'waar de oorlog hem niet kan vinden.'

---------------------------------------------------------------------------

Omdat Nederland tijdens WWI neutraal was, heeft Nederland weinig meegekregen van deze periode, behalve misschien dat producten zoals zeep en boter schaars werden.
Schokkend, rauw, bitter, met een ongekend beeldend taalgebruik, is Wensink er in geslaagd om een oorlog die geen getuigen meer kent, - weer op de kaart te zetten.
War poetry was tijdens mijn studie mijn hoofdonderzoek, - ik vond het een voorrecht om dit boek te mogen lezen, en ben verheugd dat dit boek inmiddels op de shortlist staat. -

Een subliem debuut en een prachtige roman over de bittere erfenis van een oorlog. Dit was mijn nummer 1 voor het lezen van de lijst voor de Hebban Debuutprijs.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Sandra