Het ene boek dat het andere boek was: Kenau

Alles wat ik stiekem had verwacht in Het huis aan de Gouden bocht kwam terug in Kenau, Kenau schaart zich wat mij betreft in hetzelfde rijtje als Opstand van Michelle Visser, Evenbeeld van het duo Hoogstraaten en zelfs Victus, de val van Barcelona van Albert Sánchez Piñol, al is deze laatste historische literatuur i.p.v. een historische roman.

Kenau wordt ijzersterk neergezet door Tessa de Loo, je voelt haar pijn, haar gemis en haar drang om te overleven. Je ruikt het buskruit, je voelt de stad op zijn grondvesten schudden, je voelt de vermoeidheid van Kenau en je voelt haar liefde voor haar kinderen, maar bovenal, je voelt haar kracht, waarmee zij poogt te overleven, keer op keer. Ik kende het verhaal uiteraard al, zoals ik ook al eerder over het poppenhuis van Het huis aan de Gouden bocht had gehoord, en ondanks dat het boek Kenau op een aantal punten afwijkt van het levensverhaal van Kenau was dit boek zoals ik het leven van Kenau Simonsdochter Hasselaer in gedachten voor mij zag. Ik heb genoten van dit boek en ik ga nu zeker de film Kenau kijken.

Lees verder op mijn blog: klik