Zeer intens verhaal...

Wat een bijzonder goed en zeer intens boek! Schrijfster Lisa Wingate heeft een lekker weglezende schrijfstijl en neemt je mee in 2 verschillende verhaallijnen. We gaan terug in de geschiedenis, naar Rill en haar broertje en zusjes in 1939. Zij worden ontvoerd en naar een weeshuis gebracht. Het onbegrip van de kinderen, de ontzetting, tegen beter weten in hopen en daarna het stukje overleven zijn bijzonder indringend beschreven. De emotie spatte van deze hoofdstukken af en kwamen echt binnen! Fijn is dat door de 2e verhaallijn er een goed evenwicht is gecreëerd. Avery Stafford, dochter van een senator en geboren in een gespreid bedje, is bezig om haar weg te vinden in het leven. Zij stuit bij toeval op iets wat een connectie heeft met de ontvoerde kinderen in 1939 en haar dementerende oma Judy. Maar wat houdt deze connectie in? Gedurende het hele boek probeert zij er de vinger achter krijgen. Naarmate het boek vordert krijgt zij niet alleen steeds meer inzicht hoe het verleden is verlopen maar weet zij na deze zoektocht ook wat zij zelf wil! De ontknoping blijkt uiteindelijk nog wreder en hartelozer te zijn dan je van te voren zou kunnen bedenken en ik wil er niet te lang bij denken dat dit boek gebaseerd is op een waargebeurd verhaal…