Feelgood in optima forma

Schrijfster Jackie van Laren weet wederom het genre feelgood in optima forma te brengen. Alsof Roar en Anne niet uit mijn leven zijn verdwenen, ik zit gelijk weer in het het verhaal en zwijmel, huil, denk en wanhoop mee met de hoofdrolspelers. Dit keer is het boek niet alleen vanuit het perspectief van Anne beschreven maar laat Roar ook zijn gevoelens los op het papier. Hieruit blijkt dat deze ongenuanceerde rocker een heel klein hartje heeft en regelmatig met zijn gevoelens in de knoop zit. De urgentie, het bloemrijke taalgebruik en de heerlijke karakters laten mij dit boek in één ruk uitlezen en met een meer dan tevreden zucht wegleggen…