Geen spanning

Een verdwijning van langer dan 72 uur, dan moeten ze ervan uit gaan dat ze een lijk moeten zoeken. De titel en korte inhoud dekken absoluut de lading van het boek niet. Je verwacht een race tegen de klok om de mysterieus verdwenen Edith te vinden. Het begint inderdaad met de verdwijning van Edith en het ondervragen van familie en vrienden.
Het grootste deel gaat eigenlijk over het privéleven van Manon, de rechercheur belast met het onderzoek naar Edith. Manon doet veel: daten, kerstfeestjes houden op het werk etc. Wat de vaart uit het verhaal houdt.
Het verhaal springt ook van de hak op de tak, zo zijn ze onderweg naar een nieuw slachtoffer en in de wagen gaat het ineens over het feit dat de patholoog zei dat het een hartstilstand was. Grote vraagtekens - bleek het een gedachte te zijn van Manon aan haar overleden moeder. Een ander lettertype, andere alinea zou dat al duidelijker maken.
Ik mocht dit boek lezen voor de leesclub, daarom heb ik het ook uitgelezen, anders was ik erin gestopt. Veel onnodige details, vele zijwegen die nergens naartoe gaan, weinig over het feitelijke onderzoek naar Edith en al zeker geen race tegen de tijd zoals de titel doet vermoeden. Dit is zeker geen thriller. Ik geef toe, op het einde valt alles mooi samen en las het ineens wel vlot,
Als je van rustige boeken houdt met een heel klein beetje van iets wat op spanning lijkt zal je het wel goed vinden. Voor mij was het niet weggelegd. Ik heb het dan ook graag spannend en met vaart.