Recensie Een lichte koude huivering

Dit is mijn derde poging om Karin Slaughter een goede schrijfster te vinden en het is me eindelijk enigszins gelukt. Na Nachtschade en Zoenoffer was ik niet echt enthousiast over haar schrijfstijl. Ik begreep niet echt waarom ze populair is. Maar Een lichte koude huivering vond ik echt een prettig boek. Het is meteen spannend en trekt je gemakkelijk mee in het verhaal. Persoonlijk zou ik meer aandacht aan de personages nog leuker vinden en zou alles rondom Lena wat minder mogen. Maar het is hoe dan ook het proberen waard om ook deel 4 eens ter hand te nemen...