Recensie Zomertijd

Dit boek heb ik in een dagje gelezen. De opzet is dan ook niet erg ingewikkeld.
Het boek kwam af en toe nogal amateuristisch (als je dat zo schrijft) op mij over. Vooral in het begin moest ik soms zinnen teruglezen, omdat het vreemd verwoord was of omdat het onduidelijk was wie nou wat zei.
De hoofdverhaallijn is op zich wel pakkend. Ouders die hun kind kwijtraken, is natuurlijk heel heftig. Dit legt ook druk op hun relatie, wat ook beschreven wordt. Hier door heen is nog een verhaallijn geweven, betreffende de zus van de moeder van het verdwenen meisje. De essentie van die lijn ontgaat mij volledig. Ik vond het weinig toegevoegde waarde. Eerst dacht ik dat de lijnen nog samen zouden komen, maar dat was werkelijk niet het geval.
Het einde vond ik verrassend. Het is niet wat je had verwacht, maar achteraf merk je wel dat hier op aan wordt gestuurd.
Ik vond All-inclusive van Suzanne Vermeer een stuk beter. Eigenlijk is Zomertijd me een beetje tegengevallen. Ik ben heel benieuwd of andere Dizzie-lezers het hiermee eens zijn...