Duik onder in de wirwar van tunnels en emoties

Graniet verhuist met zijn familie naar een klein plaatsje Carousel. Zijn moeder zit in een rolstoel en als zijn vader geen werkt blijkt te vinden in het plaatsje, moet hij steeds verder reizen om geld te verdienen. Dat zorgt voor geruzie en spanning in het gezin. Graniet, nu hij in Carousel woont omgetoverd tot Gran, neemt de zorg voor zijn zusje op zich.

Bij een nieuwe woonplaats, hoort ook een nieuwe school. En daar gaat het wat anders aan toe. Net als in het hele dorp overigens. Er wordt nauwelijks gesproken, en het geheel doet nogal somber aan. En dan zijn er ook nog de aardbevingen die het dorpje op zijn grondvesten doet schudden en inwoners in rep en roer brengt.
Als Gran op een dag zijn vriendinnetje Catalina Catalan volgt en ze met een deurklink een opening maakt in de aarde, komt hij erachter dat zich onder het dorp een enorm stelsel aan gangen bevindt dat elk moment kan instorten...

Cover

Net als veel jeugdliteratuur heeft ook dit 349 tellende boek een harde omslag. Prachtige gebonden met op de voorkant een van de nachtelijke avonturen van Catalina Catalan en Gran Bloempjes. Het donkerblauw van de nacht en de aarde contrasteert met de zaklamp van Gran en de gele letters van de titel en auteur. De fijne tekeningetjes en het gangenstelsel nodigen je uit te kijken en in de tunnels te verdwijnen.

Personages

Het tafereel is bijzonder, de namen van de personages zijn bijzonder en ook de personages op zich zijn bijzonder. Gran voelt zich anders dan de andere kinderen en voelt zich in eerste instantie niet zo op zijn gemak in zijn nieuwe omgeving. Toch voelt hij snel aantrekkingskracht tot Catalina en sluiten ze vriendschap. Ook met de conciërge heeft hij een klik en ontstaat een bijzondere band.

Thema

In het boek draait het om anders zijn. Opnieuw beginnen, volhouden en samenwerken. Angstig zijn is een gevoel dat iedereen kent, en is ook heel normaal. Het hele dorp is enigszins somber. Maar door erin te blijven hangen worden zaken niet anders. De schouders eronder en met elkaar kom je een heel eind.

Illustraties

De tekeningen van Aaron Reinier binnenin het boek bestaan uit zwart/wit schetsen. De auteur vertelt in het dankwoord dat de illustrator een voorliefde heeft voor het gebruik van houtskool. De vegen die het materiaal maakt zijn terug te zien in de illustraties in het boek. De afbeeldingen bevatten veel tinten grijs en zijn daardoor wat donker en somber. Wel zijn ze heel herkenbaar en illustreren ze perfect het beschreven verhaal. Elk hoofdstuk wordt voorafgegaan met een kleine illustratie van een deel van de ondergrondse tunnels. Opvallend in het boek is de zwarte omlijning van de pagina's.

Schrijfstijl

Enerzijds is het boek serieus van toon. Bang zijn, maar toch ook boel willen redden is een serieus gebeuren. Ook iets onwerkelijks als de tunnels en de heersende kracht daarbinnen wordt door Eggers heel serieus beschreven. Toch bevat deze serieuze toon ook genoeg humor. Na een aantal weken op zijn nieuwe school is de werklast van Gran zo groot geworden dat zijn boeken niet meer in een rugtas passen maar moet hij een tas met wieltjes gebruiken om al zijn spullen mee te kunnen nemen. Ik zie hem al lopen!

Conclusie

Hoewel in het begin hard wordt getracht het mysterie van het dorp hoog te houden, is alleen al door de titel en omslag snel duidelijk dat alles draait om tunnels. Het boek is serieus maar ook een beetje gek en bijzonder. De korte hoofdstukken maken het gemakkelijk leesbaar. Een fijn boek om in te verdwijnen, maar echt adembenemend spannend is het niet.