Feiten en fictie gestoken in een gedetailleerd jasje

31 augustus 1997 - Tijdens een romantisch weekend in Parijs vraagt Alex Rachel ten huwelijk. Na een heerlijke avond rijden ze terug naar hun hotel als de taxi plotsklaps tot stilstand komt. Vlak voor hen is een ongeluk gebeurd. Als documentairemaker Alex een kijkje gaat nemen blijkt dat prinses Diana een auto-ongeluk heeft gehad. Nog lange tijd achtervolgd het gebeuren Rachel, helemaal wanneer Alex er van overtuigd is dat het geen ongeluk was, maar opzet. Hij besluit alle gebeurtenissen tot op de bodem uit te zoeken en er verslag van te doen.
1911 - Mary Kirk is op een meisjeszomerkamp als ze kennismaakt met Bessiewallis Warfield. Een excentriek meisje, dat anders is dan andere meisjes, maar waarmee Mary een innige band opbouwt. Naarmate ze opgroeien, wordt aanzien voor Wallis steeds belangrijker en weet ze zich met haar extravagante houding in steeds hogere kringen te begeven tot ze maîtresse wordt van prins Edward.

Wellicht kende je Gill Paul al van haar roman die vorig jaar in Nederland verscheen; De geheime vrouw. Een roman waarin net als in De tweede vrouw, feiten en fictie zijn verweven. Ook in deze tweede roman die in Nederland is verschenen, is de schrijfstijl van Paul vlot en soepel. Het is geen ingewikkelde opgave om het ruim 400 pagina's tellende boek door te komen. Het boek bevat korte hoofdstukken en om de paar hoofdstuk switcht ze van heden, naar verleden en weer terug. De lezer krijgt een uitgebreide kijk in het leven van de upperclass en het Engelse Hof. Scheiden was in die tijd een tabboe, maar in de jaren tussen de twee Wereldoorlogen werd dat wel steeds vaker gedaan. Roddels en intriges waren aan de orde van de dag en spelen ook een rol in de geschiedenis van de koninklijke familie.

Niet alleen de royals krijgen een plaats in dit boek. Ook is er een belangrijke rol weggelegd voor mode. Met veel details heeft Paul in De tweede vrouw kleding en accessoires uit de dertiger jaren van de vorige eeuw beschreven. Vele jurken, mantelpakjes, costuums, handtassen en sieraden komen voorbij waarbij ze kleur, structuur en vorm duidelijk beschrijft. Dit geeft niet alleen een goed beeld van die tijd, maar het zorgt er ook voor dat je in het verhaal gezogen wordt en alle schoonheid voor je ziet. De zachte stoffen voel je met het verstrijken van de bladzijden zo door je vingers gaan.

De bruid droeg een jurk van wit geplet fluweel, versierd met zaadpareltjes, en ze had een boeket van witte orchideeën en lelietjes-van-dalen. Mary en de vijf andere bruidsmeisjes waren gekleed in orchideekleurige jurken met wijde blauwfluwelen strokenrokken.

Je kunt goed merken dat Paul vertrouwd is met het schrijven van non-fictie door de manier waarop ze feiten in het boek heeft verweven. Het voelt juist en als lezer trek je de gebeurtenissen geen moment in twijfel. Maar wollig of statisch is het verhaal geen moment. De spanning in de hoofdstukken wordt constant opgebouwd om vervolgens op hoogtepunten te switchen naar de personages in de andere tijdsspanne.

Ook al voel je als lezer dat de twee tijdlijnen naarmate het verhaal verstrijkt bij elkaar zullen komen, lange tijd is onduidelijk hoe dat zal gebeuren. Het Engelse hof en de personages zijn mij als Nederlandse minder vertrouwd en dat zorgt er voor dat de vele namen die in het boek voorkomen moeilijker eigen te maken zijn. Het spreekt minder tot de verbeelding. Dat heeft er mede voor gezorgd dat de manier waarop heden en verleden naar elkaar toe bewegen en uiteindelijk samen komt, minder sterk op mij over kwam.

Bij historische romans is het nawoord interessant om te lezen. Zo ook bij De tweede vrouw. Het geeft nog extra feiten en inzichten die in het boek niet aanbod zijn gekomen. Sommige gebeurtenissen en motieven worden daardoor nog duidelijker. In het geval van Gill Paul laat het ook zien waardoor ze werd geïnspireerd en hoe ze te werk is gegaan. Daaruit blijkt ook dat de briefwisseling tussen Wallis en Mary (die te lezen is in het boek), echt heeft plaatsgevonden.

De tweede vrouw is een boeiend boek dat een mooie kijk geeft in de verhoudingen aan het Engelse hof in de vorige eeuw. Wellicht uit respect voor de kinderen van Prinses Diana heeft Gill Paul er uiteindelijk niet voor gekozen het verhaal van Diana en de complottheorieën omtrent haar dood een belangrijke rol te geven. De hoofdrol is weggelegd voor de andere vrouw die het Engelse Hof heeft doen schudden op haar grondvesten: Wallis Simpson. De ontknoping en hoe de verhaallijnen uit heden en verleden samenkomen heeft mij wat teleurgesteld. Dit was minder groots en meeslepend dan ik had verwacht. Maar desondanks heb ik het boek met plezier gelezen. De tweede vrouw krijgt van mij 4 sterren.