Eindelijk de ontknoping

‘Hij had de antwoorden gekregen waarnaar hij op zoek was en geen daarvan zou Jonas terugbrengen (…) Wat er ook gebeurt, dacht Henning bij zichzelf, sterf in stilte, sterf met waardigheid, laat hem niet zien dat je bang bent.’

Het vijfde deel in de Henning Juul-serie, het langverwachte deel waarin we eindelijk kunnen lezen wie er achter de brandstichting in het huis van misdaadjournalist Henning zit, begint met een stevige cliffhanger. Doodsteek is een boek dat je snel wilt lezen om maar te weten te komen hoe dit mysterie in elkaar steekt. Het draait volledig om het ontrafelen van de laatste informatie rond de brandstichtingszaak waarbij Hennings zoontje Jonas omkwam. Dit in tegenstelling tot de vorige delen Schijndood, Fantoompijn, Bloedmist en Familiewapen, waarin er telkens nog een andere zaak werd opgelost. 

Thomas Enger heeft inmiddels zijn sporen verdiend met zijn seriepersonage Henning Juul. Zijn eerste thriller Schijndood stond op de shortlist van de eDunnit Award in Engeland en het tweede boek Fantoompijn stond op de shortlist van de prestigieuze Riverton Award in Noorwegen. Nu, na het verschijnen van het vijfde boek, wordt er een tv-serie geproduceerd waar de fans ongetwijfeld ook van zullen smullen.   

Henning Juul is getekend door het verlies van zijn zoontje Jonas. Sindsdien is hij onverminderd op zoek naar de dader. Het blijkt niet eenvoudig om uit te vinden wie erachter zit en zonder gevaar is zijn speurtocht zeker niet. De daders hebben een net rond Henning gesloten en dat wordt steeds strakker aangetrokken. Henning is een nieuw aanknopingspunt ter ore gekomen, waarmee hij zijn onderzoek kan vervolgen. Op zijn eigen onverschrokken wijze gaat hij aanwijzingen en tips na. Maar wederom zet hij zijn eigen leven en dat van zijn vrienden en familie op het spel. Gaandeweg wordt steeds meer duidelijk wie er aan de touwtjes trekt. Maar dan is het nog niet afgelopen.  

Waar eerdere delen zich soms wat voortsleepten, heeft Enger in Doodsteek de Scandinavische traagheid overboord gegooid. Het verhaal heeft een behoorlijk tempo in de ontwikkelingen en voor je het weet ben je bij de ontknoping aanbeland. Daarbij moet wel gezegd worden dat je je eerst door een woud aan namen moet worstelen. Begin daarom niet aan dit boek, voordat je de eerdere delen hebt gelezen. Zelfs als je dit wel hebt gedaan, is het een hele opgave alles weer op een rijtje te krijgen. Dit had wel wat minder ingewikkeld gemogen.

Daarentegen kost het geen enkele moeite je in te leven in de motieven van Henning Juul. Hij is degene die zijn neus in de verkeerde zaken heeft gestoken, met alle gevolgen van dien en draagt een groot schuldgevoel met zich mee. In Doodsteek zijn deze gevoelens van schuld gelukkig op de achtergrond, waardoor er meer ruimte komt voor actie. De steeds terugkerende personages kennen we inmiddels wel. De ‘bad guys’ krijgen een gezicht, zodat we iets meer weten over hun achtergrond en motieven. Dit had Enger ook nodig om een geloofwaardig eind aan het verhaal te kunnen breien, zonder losse eindjes.  

Doodsteek is een spannende ontknoping en naar het zich laat aanzien ook de beste uit de serie. Hunkering naar een zesde deel is niet aan de orde, maar hopelijk heeft Thomas Enger ideeën voor een geheel andere serie.