Lezersrecensie
Wat als je wereld bestaat uit een doolhof?
If you ain’t scared, you ain’t human.
When Thomas wakes up in the lift, the only thing he can remember is his name. He’s surrounded by strangers—boys whose memories are also gone.
Nice to meet ya, shank. Welcome to the Glade.
Outside the towering stone walls that surround the Glade is a limitless, ever-changing maze. It’s the only way out—and no one’s ever made it through alive.
Everything is going to change.
Then a girl arrives. The first girl ever. And the message she delivers is terrifying.
Remember. Survive. Run.
Het hoofdpersonage in dit boek is Thomas. Thomas wordt wakker in een lift, die lijkt omhoog te gaan. Terwijl de lift omhoog gaat, probeert Thomas te achterhalen waarom hij hier is, hoe hij hier gekomen is. Echter is er maar één ding wat hem te binnen schiet; zijn naam.
Thomas komt uiteindelijk aan in The Glade, zo wordt het genoemd door zijn bewoners. Het opmerkelijke is dat het allemaal jongens zijn, van leeftijden die variëren van de 11 tot de 19. Niemand weet daadwerkelijk hoe oud hij is, want niemand weet meer als zijn naam.
“Just follow me and run like your life depends on it. Because it does.”
Rondom The Glade ligt een labyrint, deze verschuift elke nacht. Het enige wat The Glade5 en het labyrint van elkaar scheidt, zijn vier enorme deuren, die elke avond rond dezelfde tijd dicht gaan. De deuren beschermen The Gladers van het onheil wat ’s avonds in het labyrint rond loopt.
Na de aankomst van Thomas gebeuren er vreemde dingen en The Gladers vermoedden dat het komt door Thomas’ komst. Alsof het nog niet vreemder kan, komt plotseling een meisje omhoog uit de lift. Behalve het feit dat ze het eerste meisje ooit is die de Gladers zich kunnen herinneren, heeft ze ook een onheilspellend briefje met zich bij.
“It’s kind of hard to ask a dead guy what he did wrong.”
In het begin had ik echt zoiets van, waarom? Het was saai, en ik ga heel eerlijk zijn, dit was de tweede keer dat ik aan The Maze Runner begon. Maar als je er even door heen bent, houdt de spanning niet op. Er is dan een constante spanning aanwezig, die vaak nog meer aanwezig is dan je zou verwachten. En vanwege deze spanning wil je alleen maar doorlezen, en dan ook echt van het doorlezen-tot-het-opeens-midden-in-de-nacht-is-lezen.
Het boek eindigt vrij onverwachts, waardoor je juist door wilt gaan. Dat is in dit geval een voordeel van een serie lezen, want je kan door! Als lezer zijnde wil je ook meer. Het einde is onverwachts en wie weet wat er verder gaat gebeuren met Thomas en de rest!
Echter had het boek toch net niet voor mij de WAUW-factor. Dit had waarschijnlijk te maken met het wat mindere begin, dat is in ieder geval mijn vermoeden. Hierdoor heeft het boek geen 5/5 sterren, maar geef ik het 4.5/5 sterren.
Overige informatie
Taal: Engels;
Uitgeverij: Delacorte Press;
Aantal bladzijden: 374;
Gelezen versie: Paperback;
ISBN: 978-0-385-73795-1.
When Thomas wakes up in the lift, the only thing he can remember is his name. He’s surrounded by strangers—boys whose memories are also gone.
Nice to meet ya, shank. Welcome to the Glade.
Outside the towering stone walls that surround the Glade is a limitless, ever-changing maze. It’s the only way out—and no one’s ever made it through alive.
Everything is going to change.
Then a girl arrives. The first girl ever. And the message she delivers is terrifying.
Remember. Survive. Run.
Het hoofdpersonage in dit boek is Thomas. Thomas wordt wakker in een lift, die lijkt omhoog te gaan. Terwijl de lift omhoog gaat, probeert Thomas te achterhalen waarom hij hier is, hoe hij hier gekomen is. Echter is er maar één ding wat hem te binnen schiet; zijn naam.
Thomas komt uiteindelijk aan in The Glade, zo wordt het genoemd door zijn bewoners. Het opmerkelijke is dat het allemaal jongens zijn, van leeftijden die variëren van de 11 tot de 19. Niemand weet daadwerkelijk hoe oud hij is, want niemand weet meer als zijn naam.
“Just follow me and run like your life depends on it. Because it does.”
Rondom The Glade ligt een labyrint, deze verschuift elke nacht. Het enige wat The Glade5 en het labyrint van elkaar scheidt, zijn vier enorme deuren, die elke avond rond dezelfde tijd dicht gaan. De deuren beschermen The Gladers van het onheil wat ’s avonds in het labyrint rond loopt.
Na de aankomst van Thomas gebeuren er vreemde dingen en The Gladers vermoedden dat het komt door Thomas’ komst. Alsof het nog niet vreemder kan, komt plotseling een meisje omhoog uit de lift. Behalve het feit dat ze het eerste meisje ooit is die de Gladers zich kunnen herinneren, heeft ze ook een onheilspellend briefje met zich bij.
“It’s kind of hard to ask a dead guy what he did wrong.”
In het begin had ik echt zoiets van, waarom? Het was saai, en ik ga heel eerlijk zijn, dit was de tweede keer dat ik aan The Maze Runner begon. Maar als je er even door heen bent, houdt de spanning niet op. Er is dan een constante spanning aanwezig, die vaak nog meer aanwezig is dan je zou verwachten. En vanwege deze spanning wil je alleen maar doorlezen, en dan ook echt van het doorlezen-tot-het-opeens-midden-in-de-nacht-is-lezen.
Het boek eindigt vrij onverwachts, waardoor je juist door wilt gaan. Dat is in dit geval een voordeel van een serie lezen, want je kan door! Als lezer zijnde wil je ook meer. Het einde is onverwachts en wie weet wat er verder gaat gebeuren met Thomas en de rest!
Echter had het boek toch net niet voor mij de WAUW-factor. Dit had waarschijnlijk te maken met het wat mindere begin, dat is in ieder geval mijn vermoeden. Hierdoor heeft het boek geen 5/5 sterren, maar geef ik het 4.5/5 sterren.
Overige informatie
Taal: Engels;
Uitgeverij: Delacorte Press;
Aantal bladzijden: 374;
Gelezen versie: Paperback;
ISBN: 978-0-385-73795-1.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sanne Nijsen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
