Lezersrecensie
A Court of Throns and Roses - Sarah J Maas
(Recensie komt oorspronkelijk hier vandaan: https://nlboekenrecensies.wordpress.com/2015/11/07/a-court-of-thorns-and-roses-sarah-j-maas/)
A Court of Throns and Roses – Sarah J Maas
Feyre’s survival rests upon her ability to hunt and kill – the forest where she lives is a cold, bleak place in the long winter months. So when she spots a deer in the forest being pursued by a wolf, she cannot resist fighting it for the flesh. But to do so, she must kill the predator and killing something so precious comes at a price …
Dragged to a magical kingdom for the murder of a faerie, Feyre discovers that her captor, his face obscured by a jewelled mask, is hiding far more than his piercing green eyes would suggest. Feyre’s presence at the court is closely guarded, and as she begins to learn why, her feelings for him turn from hostility to passion and the faerie lands become an even more dangerous place. Feyre must fight to break an ancient curse, or she will lose him forever.
Als Feyre op een dag een wolf doodschiet, uit angst dat hij haar zou aanvallen, had ze nooit kunnen bedenken dat het een fee was. Hij zag er uit zoals een wolf, er was niks raars met zijn ogen, en hij had een normale grootte.
Als ’s avonds een of ander monster voor haar deur staat, omdat ze een fee heeft doodgeschoten, kan Feyre het zelf nauwelijks geloven.
Veel keus heeft ze niet, dus gaat ze met hem mee, naar zijn wereld. Waar eigenlijk niets is wat ze had verwacht.
Ik vond het boek vrij moeilijk om in te komen, dat kan omdat ik voor het eerst sinds tijden de e-reader weer gebruik, of omdat het een standaard begin is. Ik weet dat het een re-telling is van Beauty and the Beast, oftewel het is een sprookje, maar het was naar mijn mening een soort sleur. Het is standaard, arm zielig meisje, weegt bijna niks, komt voor haar familie op ect. Vervelend begin dus. Ook moest ik aan het begin van het boek ontzettend veel denken aan The Iron Fey – Julie Kagawa. Het is misschien moeilijk om origineel te zijn op dit gebied, maar Sarah J Maas had best wel zelf verzonnen termen kunnen gebruiken, dat had het verhaal nog origineler geweest.
Het hoofdprobleem was weer wel origineel (een van de weinige dingen van dit boek). Dit was dan ook één van de weinige originele aspecten van dit boek.
De soort romantiek trok mij ook wel, wat ook voor het allereerst was.
Wel is het verhaal naar mijn mening behoorlijk afgeraffeld, het einde ging veelste snel en was zo ontzettend voorspelbaar, maar eigenlijk was het hele boek behoorlijk voorspelbaar.
Kortom, dit boek is ontzettend overhyped. Ik had er grootste dingen van verwacht, omdat mensen er zo lovend over waren, maar helaas viel alles vies tegen. Het is wel een oke boek, maar ik zie er geen serie in of iets wat je zou aanraden aan mensen om je heen.
Omdat het wel weer vlot doorlas, geef ik het boek 3/5 sterren. Wat nog vrij hoog is, moet ik eerlijk zeggen.
A Court of Throns and Roses – Sarah J Maas
Feyre’s survival rests upon her ability to hunt and kill – the forest where she lives is a cold, bleak place in the long winter months. So when she spots a deer in the forest being pursued by a wolf, she cannot resist fighting it for the flesh. But to do so, she must kill the predator and killing something so precious comes at a price …
Dragged to a magical kingdom for the murder of a faerie, Feyre discovers that her captor, his face obscured by a jewelled mask, is hiding far more than his piercing green eyes would suggest. Feyre’s presence at the court is closely guarded, and as she begins to learn why, her feelings for him turn from hostility to passion and the faerie lands become an even more dangerous place. Feyre must fight to break an ancient curse, or she will lose him forever.
Als Feyre op een dag een wolf doodschiet, uit angst dat hij haar zou aanvallen, had ze nooit kunnen bedenken dat het een fee was. Hij zag er uit zoals een wolf, er was niks raars met zijn ogen, en hij had een normale grootte.
Als ’s avonds een of ander monster voor haar deur staat, omdat ze een fee heeft doodgeschoten, kan Feyre het zelf nauwelijks geloven.
Veel keus heeft ze niet, dus gaat ze met hem mee, naar zijn wereld. Waar eigenlijk niets is wat ze had verwacht.
Ik vond het boek vrij moeilijk om in te komen, dat kan omdat ik voor het eerst sinds tijden de e-reader weer gebruik, of omdat het een standaard begin is. Ik weet dat het een re-telling is van Beauty and the Beast, oftewel het is een sprookje, maar het was naar mijn mening een soort sleur. Het is standaard, arm zielig meisje, weegt bijna niks, komt voor haar familie op ect. Vervelend begin dus. Ook moest ik aan het begin van het boek ontzettend veel denken aan The Iron Fey – Julie Kagawa. Het is misschien moeilijk om origineel te zijn op dit gebied, maar Sarah J Maas had best wel zelf verzonnen termen kunnen gebruiken, dat had het verhaal nog origineler geweest.
Het hoofdprobleem was weer wel origineel (een van de weinige dingen van dit boek). Dit was dan ook één van de weinige originele aspecten van dit boek.
De soort romantiek trok mij ook wel, wat ook voor het allereerst was.
Wel is het verhaal naar mijn mening behoorlijk afgeraffeld, het einde ging veelste snel en was zo ontzettend voorspelbaar, maar eigenlijk was het hele boek behoorlijk voorspelbaar.
Kortom, dit boek is ontzettend overhyped. Ik had er grootste dingen van verwacht, omdat mensen er zo lovend over waren, maar helaas viel alles vies tegen. Het is wel een oke boek, maar ik zie er geen serie in of iets wat je zou aanraden aan mensen om je heen.
Omdat het wel weer vlot doorlas, geef ik het boek 3/5 sterren. Wat nog vrij hoog is, moet ik eerlijk zeggen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sanne Nijsen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
