Sneeuwengelen - Suzanne Vermeer

Sneeuwengelen – Suzanne Vermeer

Ze waren met z’n zessen en kenden elkaar uit het Leidse studentenleven. Een hechte club meiden die lief en leed met elkaar deelden, en die elk jaar samen op wintersportvakantie gingen. ‘De sneeuwengelen’ noemden ze zichzelf. Succesvol in hun werk, niet altijd even succesvol in de liefde, en de wereld leek aan hun voeten te liggen. Totdat een van hen kwam te overlijden...

De dood van Daphne komt keihard aan in de groep, maar tegelijkertijd maakt het de band tussen de vrouwen nog sterker. Ze sluiten een pact en beloven elkaar dat ze altijd voor elkaar zullen zorgen, zoals ze ook voor hun vriendin hadden gezorgd toen zij ziek werd. Dan slaat het noodlot toe. Een ongeluk, niemand weet precies hoe het heeft kunnen gebeuren. Maar bepaalde zaken kloppen niet. Was er misschien opzet in het spel? Maar waarom? En wie zou er dan achter zitten? Langzaam maar zeker komen er barstjes in wat de perfecte vriendinnengroep leek te zijn.



Hoewel de echte schrijver die boeken uitgaf onder de naam Suzanne Vermeer overleden is, schrijft zijn familie verder onder deze naam.

In Sneeuwengelen volgen we zes vriendinnen die elkaar kennen sinds ze studenten zijn. Ondanks dat ze inmiddels allemaal zijn afgestudeerd, is hun vriendschap gebleven. Elk jaar gingen ze samen op wintersportvakantie. De meiden leken het allemaal voor elkaar te hebben, tot hun vriendeclubje een grote klap moet verwerken als één van de meiden komt te overlijden.
De meiden besluiten het er niet bij te laten zitten en lijken na de dood van hun trouwe vriendin nog hechter te zijn geworden. De overgebleven “sneewengelen” sluiten gezamenlijk een deal. Wat er ook gebeurd, ze zullen altijd voor elkaar blijven zorgen. Niet lang na dit besluit krijgt de vriendinnenclub nog een grotere klap te verwerken…



Het boek Sneeuwengelen, leest erg raar. In de eerste 50 bladzijden van het boek gebeurt er veel, naar mijn mening te veel. Hierna gebeurt er eigenlijk helemaal niks meer in het boek, wat ontzettend raar is naar mijn idee. De spanning is na de eerste 50 bladzijden voorbij en de rest is maar “bijzaak”.

Het boek is hierna ook ontzettend voorspelbaar en wordt na de tegenvallende climax niet veel beter. Op zijn tijd is het echt niet erg om een voorspelbaar boek te lezen, maar er zitten ook grenzen aan wat voorspelbaar is. In het boek Sneeuwengelen is het allemaal te duidelijk, alsof het er al daadwerkelijk beschreven staat wie wat heeft gedaan, wat natuurlijk erg tegenvalt als lezer zijnde.

Dit is toch eigenlijk iets waardoor het mij opviel dat de originele schrijver niet meer schrijft, natuurlijk is het zeer spijtig dat hij is overleden, maar het is ook zonde dat de familie op het pseudoniem nog zo’n boek moet zetten. Misschien moeten hun ook wennen aan het schrijven. Het boek had al veel beter geweest als de spanning langer was, dat er pas dingen gebeurde in het midden en op het einde. Hierdoor wordt het boek niet langdradig en zal de schrijver vol verwachting uitkijken naar de climax van het boek.



Naar mijn mening is het boek niet echt je tijd waard, maar (gelukkig!) heeft iedereen een andere mening.
Ik geef het boek 2/5 sterren.



Overige informatie:
3Taal: Nederlandstalig;
Uitgeverij: Bruna Uitgevers A.W;
Aantal bladzijden: 311;
Gelezen versie: paperback;
ISBN: 9789400506374.