Ontroerend verhaal over familiebanden, spijt en schaamte

Ik geef dit boek 3.5 sterren. Dit was voor mij de eerste keer een roman lezen en hoewel het boek allesbehalve slecht was, kon het me niet helemaal bekoren. Misschien is dit puur te wijten aan het feit dat ik eerder thrillers en young adult-boeken gewoon ben.

Het is ook de eerste keer dat ik van deze schrijver hoorde en iets van hem las.

Het boek leest heel vlot vooruit en dat is zeker een plus! Het is gemakkelijk geschreven, je begrijpt waar de schrijver en de verteller naartoe willen en ondanks dat ik niet echt mee in het verhaal zat, grijpt het boek je toch vast en kun je gemakkelijk volgen wat de schrijver en de verteller bedoelen en zie je hun kijk.

Op een soort van subtiele manier maakt de schrijver je duidelijk "familie blijft je familie, of je dat nu wilt of niet", maar hij pakt het heel voorzichtig en subtiel aan door er een half autobiografisch, half fictief verhaal van te maken. Hij verwoordt dingen die je ergens wel pakken, zonder dat hij je bruskeert, en ook dat is erg aangenaam. De spijt en schaamte blijken zeer duidelijk uit dit verhaal. Soms lijkt het wat op zelfbeklag door de verteller, maar toch neemt hij je mee op een emotionele rollercoaster die je je ook laat afvragen of jij het wel altijd zo goed hebt aangepakt, en of je de dingen niet anders zou aanpakken.

De flashbacks waren soms wel verwarrend, maar ik kon er zeker mee leven.

Je moet het boek enkel niet vastpakken als je moe bent, want dan kun je het echt niet volgen, ondanks dat het heerlijk vlot wegleest!

Als je in to romans bent, dan is dit misschien wel je ding!