Waar ligt de grens

“Even if our avatars do bite the dust, its better than playing their stupid game.”
~p 202~

Simon, een rebelse tiener die rare stunts uithaalt om aandacht te krijgen van zijn ouders. Zijn beste vriendin Kat is boos op hem, hij weet alleen niet zo goed waarom. Hij koopt voor haar en zichzelf een VR set voor het spel Otherworld zodat hij haar in elk geval daar kan zien. Otherworld is zo verslavend en zo echt dat hij er niet meer weg wil!! Otherworld blijkt niet te zijn wat hij verwachte, hij moet het spel uitspelen om zijn doel te bereiken. Maar daarvoor moet hij zijn lichaam achterlaten in de werkelijkheid.

Al vrij in het begin van het verhaal leer je Simon vrij goed kennen. Hij zet zich af tegen zijn ouders, die eigenlijk helemaal geen tijd voor hem hebben. De laconieke van Simon en het gevoel dat hij heeft over de issues in zijn leven kan Andy Weir heel goed overbrengen. Het verhaal is vanuit het ik perspectief geschreven, het personage Simon maakt een hele ontwikkeling door en je lijkt hem vrij goed te kennen. Wat een nadeel is voor de andere personages die daardoor wat minder aandacht krijgen en waar ik de diepgang bij miste. Wat mij opviel is dat Otherworld zo gedetailleerd omschreven word en zo levendig overkomt dat je zelf ook echt meegezogen word in het verhaal.

Het is in duidelijke heldere taal geschreven en leest heel makkelijk weg. Ik vond het verhaal origineel en goed uitgewerkt. Hoe verder Simon door de levels van het spel reist, hoe spannender het word. De personen in het verhaal hebben allemaal hun eigen rol in het geheel. Wat mij opviel is dat er heel duidelijk onderscheid is tussen rijkdom en armoede, met geld kun je alles krijgen wat je wilt. De cliffhanger aan het eind van het boek maakt mij enorm nieuwsgierig naar het vervolg. Ik vond het een heel leuk en spannend boek.

**** sterren