Zoektocht naar je eigen identiteit

De Nederlandse tiener Pjotr (later Bilal) vindt houvast in de islam en radicaliseert, de allochtoon Mo durft vanwege zijn achtergrond niet uit de kast te komen, hij gaat studeren in Engeland en na zijn terugkeer in Nederland vindt hij werk bij de AIVD.
Quote: Door zo'n beetje heel Kanaleneiland werd ook hij als een buitenbeentje beschouwd (een nerd, een wijsneus, een einzelganger), al zouden zij het laatste woord niet gebruiken. Homo zeiden ze, want zo noemden ze je als je anders was in Kanaleneiland.
Beide zijn zij Nederlanders die in hun zoektocht naar hun identiteit de weg kwijt raken.
De auteur gebruikt een meervoudig perspectief, Mo en Bilal vertellen.
Waar Bilal zich ontpopt als religieuze fanaat ontluikt in Mo de homoseksuele vrijdenker; je krijgt dus twee verschillende perspectieven op dezelfde gebeurtenis.
Het hoofdthema is identiteit.
Het boek is recht toe recht aan geschreven, no nonsense. De sfeer is uitzichtloos, tragisch en beklemmend. Het geeft geen antwoorden op eventuele vragen, het is een probleem waar heel moeilijk een oplossing voor te vinden is. Het verhaal eindigt plotseling.
Centraal staat de aanslag op de Twin Towers in New York en de moord op Theo van Gogh.
Ik heb het boek nu twee maal gelezen en kom tot de conclusie dat de manier van schrijven het boek voor mij aantrekkelijk heeft gemaakt. Het verhaal op zich is voor mij niet verrassend.