Een boek waar de schrijver meer uit had kunnen halen

In 1666 begint het verhaal. De verwoestende brand in Londen brengt Theordore Mundanus naar Nederland. Als enige persoon in het bezit van de Steen der Wijzen, de Rode Sulfur die lood in goud kan doen veranderen, is hij een zeer interessant figuur voor zowel rijk als arm. Ook weet hij met zijn steen zieken te genezen. En dat is zeer dankbaar werk in een land waar de pest (heeft) geheerst. Maar om de Steen te kunnen activeren en door te kunnen geven aan nazaten is er liefde en een kind nodig. Mundanus treft het en vindt de passie in Marianne, een rijke getrouwde dochter van een alchemist en de liefde in diens nicht Clara.

Het verhaal speelt zich af in de omgeving van Den Haag en Leiden. Met paard en wagen trekt Mundanus rond door mist en over ijs. Ondanks de periode waarin het verhaal zich afspeelt, is het verhaal niet wollig omschreven. Het bestaat niet uit ellenlange zinnen of oud-Nederlandse woorden en is daardoor goed te volgen. Toch had het verhaal van mij meer mogen laten zien hoe het er in die tijd aan toe ging en nemen de vrouwen naar mijn idee een te zelfverzekerde en extraverte rol in, dan in die tijd gebruikelijk was.

Behalve de alchemie, het activeren van de Steen, het omtoveren van lood in goud, gaat een groot deel van het boek ook over de kunst van het spinnen en weven en komt er in het laatste deel van het boek nog een stukje magie om de hoek kijken als Clara met haar gemaakte kledij de karakters van de personages naar haar hand weet te zetten.

In vier delen volgen we achtereenvolgens de belevenissen van Mundanus, Marianne, Clara en vervolgens weer Mundanus. De tijd loopt in de delen gewoon door, je beleeft de gebeurtenissen niet vanuit de verschillende perspectieven. Een bijzondere keuze van Bosnak, waardoor je niet weet wat er met de andere hoofdpersonen gebeurd als zij niet in beeld zijn.
Robert Bosnak hanteert een rustige schrijfstijl. Zinnen zijn kort en goed te volgen. De omschrijvingen over het gebruik van de Rode Sulfur, de alchemie en het weven zijn ondanks dat, weinig sprankelend geschreven en het heeft met moeite mijn aandacht vast te houden. Toch ontbreekt het, zeker in het eerste deel van het boek, niet aan prachtige quotes.

Conclusie

De rustige schrijfwijze van Bosnak wist me helaas niet te vangen in het boek. Het verhaal kreeg weinig vaart en miste daardoor spanning. De romantiek die werd beloofd uitte zich in een paar scenes waarin romantiek eerder vervangen zou kunnen worden door erotiek. Al met al een behoorlijke tegenvaller en ik vrees dat de schrijver te veel heeft willen vangen in zijn boek met een matig resultaat als gevolg. De schrijver lijkt vaak de makkelijke weg te kiezen in het verhaal, en is hij haast te lief voor zijn personages.
Het is meer mijn hoopvolle karakter dat nog overweegt het tweede deel te gaan lezen, dan dat het eerste deel mij daartoe heeft uitgenodigd. Een dikke twee sterren voor Bosnaks Rode Sulfer. Maar vooral vanwege de gevonden mooie quotes.