Topje van de ijsberg

Het derde deel binnen de Gaia- trilogie zal bij de lezers binnenkomen en Hart van Vuur gaat dan ook daar verder waar het in Hart van Glas gestopt is. Moeiteloos zal de lezer er dan ook inrollen, alsof het nooit echt op pauze heeft gestaan. De personages zijn in de eerste plaats wat volwassen voor hun leeftijd. Ondanks dat proberen ze wel tiener te zijn en is er een opmerkelijke balans tussen emotie en spanning. Peters heeft duidelijk het commentaar ter harte genomen als het om de geloofwaardigheid van het verhaal gaat, hoewel dit nog altijd beter kan. De schrijfster is dan ook eentje die zichzelf helemaal in het verhaal kan verliezen, zo blijkt. Hierdoor heeft ze nog wel eens de neiging de ongeloofwaardigheid de overhand te laten hebben. Voor de lezers het bewijs dat schrijven een echt vak is en dat niet iedereen dit zo gepassioneerd kan doen. Hoe dan ook, Miranda Peters weet de lezer naar een spannend einde te leiden, waarin blijkt dat Hart van Vuur eigenlijk nog maar het topje van de ijsberg is. Het is een waar genot een auteur zo te zien groeien.