Doet snakken naar meer

"Furyborn", het eerste deel van de Empirium Trilogy is een spannend, boeiend en evenwichtig opgebouwd fantasy verhaal. Claire Legrand begeeft zich met 'Furyborn" op het grensgebied van Young Adult en epische fantasy waardoor het niet direct onder een van beide genres is onder te brengen. Haar personages en de strijd tussen goed en kwaad zijn evenmin zwart- wit. De schrijfster heeft daarmee een verfrissend en aantrekkelijk boek in de wereld gezet dat verlangens wekt naar het tweede deel.

Het verhaal begint met een spannende en dramatische proloog waarin Koningin Rielle geboorte geeft aan een dochter. Zij vertrouwt haar toe aan het jongetje Simon die haar moet beschermen tegen de slechte bedoelingen van Corien. Twee jaar eerder was zij nog slechts de dochter van commandant Dardenne en leek een koninklijke toekomst niet voor haar weggelegd. Maar een profetie over twee Koninginnen en de magische krachten van Rielle brengen daar verandering in. Duizend jaar later en een werelddeel verder leeft een huurmoordenares genaamd Eliana. Zij woont in een niet-magische dictatoriale wereld en blijkt over vreemde talenten te beschikken. Heeft zij iets met die profetie van doen?

‘The Gate will fall. The angels will return and bring ruin to the world. You will know this time by the rise of two human Queens- one of blood, and one of light. One with the power to save the world. One with the power to destroy it. Two queens will rise. They will carry the power of the Seven. They will carry your fate in their hands. Two Queens will rise.’

De profetie lijkt op het eerste gezicht heel duidelijk. Zij suggereert dat de bloedkoningin een vernietigster is die het kwaad vertegenwoordigt. De zonnekoningin lijkt daarentegen het goede te vertegenwoordigen en iedereen te zullen redden. Deze aanname is waarschijnlijk wat voorbarig zoals meestal waar het profetieën betreft. Want in dit boek is niets zoals het lijkt! Personages zijn geen onkreukbare heldinnen maar vrouwen met trauma’s. Zo is Eliana een zeer geslaagde huurmoordenares die voor haar familie zorgt. Maar ze moet zichzelf op emotioneel gebied geweld aandoen om te kunnen blijven doden. Rielle is daarentegen een meisje dat geen kwaad in de zin heeft maar wel degelijk een donkere kant heeft. Ze hongert naar macht en aandacht wat tot problemen leidt maar er is geen sprake van kwade opzet.
Het is ook niet duidelijk wat het kwade of het goede is in dit boek. Grijstinten overheersen. De dictatuur waarin Eliana leeft vormt hier op een uitzondering want daar is niet veel goeds aan te ontdekken.

De schrijfstijl is aangenaam en doet heel natuurlijk aan. Het taalgebruik is volwassen en niet moeilijk. De zinnen zijn niet te lang of te kort en met elkaar in evenwicht.
Ook het verhaal, de personages en de wereld zijn evenwichtig opgebouwd. Langzaamaan kom je meer te weten over de personages, de wereld waarin ze leven en over de geschiedenis. De schrijfster maakt gebruik van perspectiefwisselingen die op de juiste manier gedoseerd zijn. Daardoor blijft het verhaal boeien. De hoofdstukjes worden voorafgegaan door begrijpelijke citaten die stukjes uit het verleden invullen of interpretaties over de profetie weergeven. Zo voorziet de schrijfster ons van de nodige achtergrond informatie zonder dat er sprake is van de infodump die nogal eens in epische fantasy voorkomt.

De verhaallijnen van Eliana en Rielle wisselen elkaar af en de vaart in elk is verschillend. Hierdoor gaan de gebeurtenissen in de verhaallijn van de een soms sneller dan bij de ander. Dit geeft momenten van rust zodat je als lezer niet enkel duizelingwekkende acties beleeft. De verhouding tussen actie en rust in de verhaallijnen is daarmee prima in balans waardoor je nieuwsgierigheid geprikkeld blijft.
Tegen het einde van het boek lopen de verhaallijnen langzaam naar elkaar toe. Ze bieden voldoende diepgang om naar meer te verlangen.

Het magische systeem bestaat in Furyborn alleen in de oude wereld. Er is sprake van tempels, gildes en heiligen die elk een van de zeven elementen beoefenen. Een magiër heeft nooit de beschikking over alle elementen behalve de koninginnen uit de profetie. Het kaartje achterin het boek komt goed van pas wanneer je wijs wilt worden uit de elementen en hun tempels.
Vermeldenswaardig is de unieke wijze van tijdsreizen die de schrijfster bedacht. Zij gebruikt geen objecten zoals tijdmachines, stenen of andere artefacten om de verplaatsing tot stand te brengen. Verplaatsingsmagie is in de persoon gelegen en de verplaatsing kan zowel geografisch als in de tijd plaatsvinden.

Het spannende en boeiende Furyborn eindigt met een cliffhanger en laat nog heel wat vragen open. Zo is het nog niet duidelijk hoe het kwam dat de wereld van Rielle eindigde in een wereldwijde dictatuur. Bovendien is de strijd tegen de dictator nog maar net begonnen. Hoe zal het verder gaan het tweede deel van de serie? Het is ongeduldig wachten geblazen tot Kingsbane volgend jaar verschijnt.