Recensie Roerloos

Ik ben ietsje minder enthousiast over dit boek dan Saskia hieronder. Ik vond m ook wel boeiend maar pas vanaf pagina 150 ofzo. Vanaf daar heb ik m echt verslonden maar het begin was enorm langdradig, er word ook steeds teruggekeken naar vroeger, en daar hou ik niet zo van. Ik denk wel dat dit ook een beetje ligt aan de schrijfstijl van Joy Fielding, Vriendinnen tot in de dood was ook een beetje langdradig, daar moet je dus van houden. Toch geef ik het boek drie duimen vanwege het spannende middenstuk en einde. Maar voor mij even geen Fielding meer...