Een Knap Staaltje Heldhaftigheid.

Met ‘Als de Adelaar Jaagt’ is het derde deel van de Eagle- serie in het Nederlands vertaald. De schrijver, Simon Scarrow, is een historische bestseller schrijver. De Eagle-serie, waarvan inmiddels veertien delen in het Engels zijn verschenen speelt zich af in het Romeinse Rijk 44 na Christus. Cato en Macro zijn net als in de eerdere delen de hoofdpersonen. Ze laten een knap staaltje heldhaftigheid zien en ook aan bloeddorstige gevechten is zeker geen tekort. Voor wie dol is op de film Spartacus èn van Asterix en Obelix houdt is dit boek een echte aanrader. Wie meer psychologische diepgang of een gedetailleerd politiek-historisch verhaal verwacht, zal ernstig teleurgesteld raken.

Terwijl de Romeinen zich klaar maken voor het voorjaarsoffensief, om Brittannië verder te annexeren, vinden er voortdurend guerilla-achtige aanvallen plaats op hun aanvoerlijnen en op nederzettingen in het veroverde grondgebied. Macro en Cato worden met het vierde cohort bestaande uit 480 man, op patrouille gestuurd om deze aanvallen af te slaan.
Ondertussen blijkt het gezin van Generaal Plautius ontvoerd te zijn. Deze heeft eerder enkele druïden gevangen. De leider van deze ’Duistere druïden’ wil de gevangenen uitruilen. Zo niet, dan zal het gezin binnen 30 dagen om zeep gebracht worden. Wanneer Cato en Macro weer terug zijn worden ze met twee Brittanniërs op missie gestuurd om het gezin van Plautius te redden.

Voordat deze spannende reddingsactie op touw wordt gezet zijn we al halverwege het boek. Het verhaal komt wat dat betreft nogal traag op gang. De eerste tachtig pagina’s lijken een soort kennismaking bestaand uit een hoop stoer soldatengebral . Daarna, als we op patrouille gaan neemt de spanning en het vechtspektakel toe. Het geheel wordt rechttoe rechtaan verteld en is daarom makkelijk te volgen. Ook de humor is aanwezig. Een van de twee Brittanniërs waar ons koppel mee op missie gaat is een tegenstander uit een eerder kroeggevecht. De ander, Boudica is degene waar het kroeggevecht om begon. Dit levert over en weer irritaties op die voor de lezer vermakelijk zijn.

De karakters van de hoofdpersonen zijn net niet te vlak. Macro is een soort Obelix, stoer, niet al te slim, een doener en geen denker. Cato, de Asterix van het stel, is daarentegen een stuk slimmer en diplomatieker en daarmee redt hij Macro af en toe uit precaire situaties. Cato is nog niet zo gehard in de strijd en raakt af en toe in gewetensnood over de dingen die hij moet doen. Dit maakt het verhaal een stuk interessanter en geeft het wat meer diepgang.

We zien de verovering van Brittannië voornamelijk vanuit Romeinse ogen. Cato en de andere Romeinen praten over hoe zij het leven in Brittannië ervaren en wat een succesvolle annexatie betekent voor hun carrière wanneer ze weer terug zijn in Rome. Wat de Brittanniërs ervan vinden komt nauwelijks ter sprake.

Daar staat tegenover dat de beschrijvingen van de wapenuitrusting, militaire strategieën en de gevechtshandelingen zeer gedetailleerd zijn. Voorin het boek staat een kaartje van Zuid-Engeland en een schema van de bevelstructuur in 44 na Christus. Dit heb je ook wel nodig om de situatie in het veld en de verhouding tussen de legionairs te begrijpen.

Het eerste gedeelte kent wat onhandig lopende zinnen zoals: "De Atrebates waren weinig ontroerd toen Caratacus me verjoeg. "Na enig nadenken besef je dat ze er niet rouwig om waren dat hun koning was verdreven. Intussen ben je wel uit het verhaal geraakt. Gaandeweg het boek lopen de zinnen beter. Wel zijn er sporadisch wat foutjes. Zo blijken de Romeinen de breedte van een Brittanische Burcht aan te duiden in kilometers in plaats van in Romeinse mijlen. Zeer waarschijnlijk is dit een vertalersfoutje omdat Scarrow een Brit is en dus in Engelse mijlen rekent.
Als je het leuk vindt te weten hoe je met schilden een Romeinse gevechtsformatie ( carré) verdedigt en je wilt graag een spannend boek vol gevechten lezen, dan is dit een echte aanrader. Een echte thriller is dit echter niet. Het is eerder een avontuurlijke jongensroman.