Komt niet uit de Verf

‘In de voetsporen van de heldin’ van Edith de Wit is een zelfhulpboek dat vrouwen een handvat geeft om hun vrouwelijke kracht te ontwikkelen. Hiervoor gebruikt ze heldinnen uit sprookjes en films. Het boek zelf is weinig verhelderend en zelfs verwarrend. En dat is jammer want het idee is leuk en heeft potentie, maar komt niet uit de verf.

De bedoeling van dit boek is vrouwelijke lezers te helpen inzicht te ontwikkelen in de patronen van hun leven. De schrijfster heeft ontdekt dat het proces waarmee vrouwen hun kracht vinden uit twaalf stappen bestaat. Deze stappen zijn ook terug te vinden in sprookjes en andere verhalen. Ieder hoofdstuk in dit zelfhulpboek beschrijft een van deze twaalf stappen en bevat een sprookje en een waargebeurd verhaal. Tot slot volgen een aantal vragen die je moeten helpen inzicht te krijgen in jouw gedrag in de betreffende fase.

Zo samengevat lijkt het heel duidelijk. Maar op een of andere manier is het dat niet. De verhalen bij elke cyclus zijn leuk maar scheppen verwarring. Wanneer zij een sprookje vertelt geeft ze vaak niet aan welk deel van het sprookje bij welke fase hoort. Of ze vertelt delen van sprookjes die bij andere fases horen. Ze houdt met andere woorden de structuur niet goed vast.
Het hoofdstuk van de Verloving met de Prins gaat bijvoorbeeld over de erkenning van je successen . Je hoort nu te genieten van je bereikte prestaties. Hier haalt ze het sprookje van de zeemeermin aan die haar stem moest opgeven om in de buurt van de prins te komen. De prins vindt haar en ze heeft haar succes behaald. Tot zover is het goed te volgen. Maar vervolgens besteedt ze veel aandacht aan de macht van de stem. Dit leidt af en hoort niet thuis bij het beleven van succes maar bij de fase die over het Pad der Proeven gaat. Ze besluit het hoofdstuk met een verhaal over Amor en Psyche. Het is een leuk verhaal maar waar het toe dient blijft een raadsel. Je raakt de draad onherroepelijk kwijt.

De vragen in het boek zijn ontoegankelijk. Gelukkig is er nog een prima werkboek dat je per email bij de schrijfster kunt aanvragen. De vragen hierin zijn deels hetzelfde maar er zijn ook aanvullende inzichtvragen. De vraagstelling is heel anders en dat maakt dat de lezer plotseling wél snapt wat de bedoeling is en zelfs zin krijgt om te opdrachten te maken. Zo staat in het boek de vraag”: ”Op welke momenten ben jij over een drempel gestapt? ” In het werkboek wordt dat : “Wanneer heb jij lef getoond en ben je aan iets nieuws begonnen?” Deze vraag is een stuk duidelijker. Ook de opdrachten in het werkboek zijn een uitstekende aanvulling. Zo vind je bij de episode “Weerstand” je innerlijke kritische stem door een vervelende stiefmoeder te visualiseren. Wat ook helpt is dat boven elke fase een korte maar heldere uitleg staat die je een aha-erlebnis geeft. En voilà, nu gaat het systeem pas leven.

De methode van Edith is een van de vele manieren om jezelf te helpen je sterkte en zwakke kanten te ontdekken. Het kan je helpen te ontdekken waarom sommige dingen in je leven mis gaan en hoe je kunt zorgen dat je daar komt waar je wil zijn. Doordat het boek te chaotisch is slaat het de plank helaas mis. Zonder werkboek is het niet te pruimen.