Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Afwisselende dierenverhalen voor het goede doel

Selene 13 november 2014

'Meliefje, meliefje' is een bundel met verhalen over dieren van 28 verschillende auteurs. De meeste verhalen zijn beschrijvingen van eigen ervaringen of meningen, een deel is verzonnen. Ook stonden er een paar gedichten in, maar verreweg de meeste bijdragen waren verhalen. De opbouw van het boek is heel geschikt om steeds een verhaaltje (of meer) te lezen na het avondeten, omdat het allemaal echt korte stukjes zijn.

De leukste stukjes zijn de eigen ervaring van Susan Smit (pagina 32-35), het gedicht van Netty van Kaathoven (pagina 58-59) en het verzonnen verhaal 'DNA-test' van Marleen Beek-Visser (pagina 118-128). Al deze teksten zijn vrolijk en positief ten opzichte van dieren.

Er stonden ook een aantal teksten in die geschreven waren door leden van de Partij voor de Dieren. Dit was op zich wel te verwachten, maar deze waren mij een beetje te politiek getint. Ook stonden er in verhouding redelijk veel verhalen en beschrijvingen in over mishandeling en/of verwaarlozing van dieren. Deze problemen werden in de verhalen grotendeels opgelost, maar dat waren niet de prettigste verhalen om te lezen. Het laatste verhaal is ook niet echt positief, wat erg jammer is. Daardoor blijf je als lezer met het idee achter dat het in totaal niet een erg vrolijk boek was, terwijl er echt wel een paar leuke stukjes instonden.

De schrijfstijl verschilde erg per verhaal, maar alle stukjes waren op een prettig leesbare manier geschreven. Wel stonden er een aantal storende fouten in. Op pagina 16 stond bijvoorbeeld: "wormen, krekels, sprinkhanen, astroïden". Astroïden? Ik kan geen dier/insect vinden dat zo heet... Misschien was een voetnoot wel handig geweest in dit geval.

Het idee om een boek uit te geven met dierenverhalen om geld in te zamelen voor een goed doel, is leuk. De verhalen (en een paar gedichten) zijn niet te kort, maar ook niet te lang, dus zeer geschikt om tussendoor te lezen.

Hieronder fragmenten uit de drie verhalen die er het meest bovenuit staken:

Fragment uit 'Het wonder' door Susan Smit:

Dr. Jane Goodall is de zeventig gepasseerd, maar ze heeft nog steeds iets meisjesachtigs. Als ik haar ontmoet, heeft ze een Afrikaanse doek om haar schouders geslagen. Ze is klein en tenger, en heeft een zachtmoedige uitstraling. Pas als ze begint te spreken in weloverwogen bewoordingen komen haar kracht en onverzettelijkheid naar voren. Dit is een vrouw die weet waarover ze het heeft en die vastbesloten is om te vechten voor wat haar lief is: de dieren.

Over 'Het wonder':

Een kort stukje van iets meer dan twee pagina's over de ontmoeting van de schrijfster met Jane Goodall. Heel interessant om te lezen, en naar mijn mening te kort. Ik had er namelijk graag nog meer over willen lezen.

Fragment 'Naar Frankrijk of zoiets' door Netty van Kaathoven:

Zondag gaan we weer op pad

naar Frankrijk of zoiets

Vakantie heet dat en dan kun je

echt niet op de fiets

Over 'Naar Frankrijk of zoiets':

Een gedicht geschreven vanuit het oogpunt van een tienjarig jongetje. Erg leuk en makkelijk geschreven. Dit gedicht zou zeker ook niet misstaan in een kinderboek met wat leuke illustraties, maar Netty van Kaathoven schrijft dan ook proza en gedichten voor kinderen. Met afstand toch wel het vrolijkste stukje uit dit boek!

Fragment uit 'DNA-test' door Marleen Beek-Visser:

Het lijkt een ochtend als alle andere. Felippe Domingo is op de gebruikelijke tijd opgestaan. Hij heeft zich in zijn blauwe overall gehesen, heeft zijn wollen sokken aangetrokken en zijn voeten in de zwarte gezondheidsklompen geschoven. Zijn ontbijt bestaat, net als altijd, uit een bord havermoutpap. Ook heeft hij gewoontegetrouw de krant meegenomen naar het toilet. Het verschil is echter dat Felippe deze keer geen letter heeft gelezen.

Over "DNA-test":

Aan het begin heb je geen idee waarover het gaat en welke kant het verhaal op zal gaan. Het verloop van het verhaal en de conclusie vond ik echter heel verrassend en grappig, dus daarom staat dit verhaal bij mij in de top drie. Het diertje dat de hoofdrol speelt is ook origineel (in de context van dit boek), aangezien de meeste verhalen over honden, katten en paarden gaan (al zitten er ook nog een paar andere originele dieren in!).

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Selene