Lezersrecensie
Perfecte mix tussen spanning, fictie en waarheid!
Als grote aanhanger van het nationaalsocialisme melde de Noor Henry Storm zich aan om samen met de nazi’s tegen de Russen te vechten. Na het zien van mensonterende toestanden, begint hij zijn geloof in het nazisme verliezen. Wanneer hij tijdens de strijd gewond geraakt, keert na zijn herstel terug naar Noorwegen.
Eenmaal thuis neemt hij een radicale beslissing: hij wil zich bij het verzet aansluiten. Tijdens zijn herstel hoorde hij namelijk het gerucht over een geheime raketbasis in Duitsland. Ingeschreven als student in Berlijn, wil hij als spion voor de geallieerden infiltreren in het uiterst geheime programma.
De Duitsers houden uiteraard ook rekening met spionage vanuit de geallieerden, waardoor ze Werner Sorge hoofd maken van het commando Wolfsangel, opgericht ter bescherming van het raketprogramma. Slaagt Henry Storm erin om de geheime informatie uit Duitsland te smokkelen, of is Werner Sorge hem te snel af?
Mening
Met Wolfsangel heeft Aslak Nore een razend spannende spionagethriller rond WOII neergezet. Een fictieverhaal dat toch op waargebeurde oorlogsfeiten is gebaseerd. Sommige personages die voorkomen in het verhaal hebben echt bestaan. Ook heeft Aslak Nore zich gebaseerd op de echt bestaande raketbasis die zich op Peenemünde bevond. Hij schetst zo een duidelijk beeld over hoe belangrijk dit raketprogramma wel was voor de Duitsers en tot wat ze allemaal in staat waren om dit geheim te houden.
De Tweede Wereldoorlog blijft in ieder geval een erg geliefde periode om thrillers over te schrijven. Zeker het verwerken van waargebeurde feiten maakt dat het verhaal bij de lezers als echt gebeurd overkomt, waardoor het sterker blijft hangen. Aslak Nore heeft zich in Wolfsangel vooral gericht op hoe het er in Noorwegen aan toe ging tijdens de oorlog. Interessant om te weten is dat de Noren door de nazi's werden gezien als een Arisch volk. Daarnaast heeft Aslak Nore ook de realistische en soms schrijnende situatie in Berlijn duidelijk weergegeven.
Wat ook goed wordt weergegeven is de twijfel die Henry Storm voelt over zijn keuze voor het nationaalsocialisme. Zijn ervaring in het Oosten maakt dat hij twijfelt aan de waarden en normen waarvan hij eerst overtuigd was. Daar beseft hij hoe hij geïndoctrineerd werd door het Nazisme. Dat maakt duidelijk dat het allemaal veel ingewikkelder is dan pro of contra zijn. Niemand is dus te vertrouwen. Aslak Nore zet dit heel mooi in beeld, het is een vraagstuk waar je als lezer toch even bij stilstaat.
Wolfangel weet de lezer vanaf de eerste bladzijde te raken en in zijn greep te houden. De spanning is gedurende het hele verhaal aanwezig, je hebt tot het einde geen enkel idee hoe het verhaal zal aflopen. De verschillende verhaallijnen, voornamelijk deze van Henry Storm en Werner Sorge, staan in het begin los van elkaar, maar lopen gedurende het verhaal steeds meer in elkaar over. Tot ze uiteindelijk een geheel vormen.
Aslak Nore heeft een aangename en boeiende schrijfstijl. Alle details zijn tot in de puntjes uitgewerkt en realistisch neergezet. Dat maakt dat je een duidelijk en waarheidsgetrouw beeld krijgt van hoe het er in de oorlog aan toe ging. Als hulpmiddel zit er op het einde van het boek een uitgebreide verklarende woordenlijst, waar je bepaalde Duitse oorlogsbegrippen kunt in terugvinden. Dit is erg handig, want zelfs al weet je veel over WOII, toch zijn er zeker woorden die je nog niet kent. Op de laatste bladzijde is er tot slot nog een overzichtslijst van de militaire rangen die onder het Nazisme werd gebruikt. Daar heb ik veelvuldig gebruik van gemaakt tijdens het lezen.
Naast een sterke verhaallijn scoort Aslak Nore ook met zijn uitwerking van de personages. Dit is niet altijd zo evident bij een spionage thriller. Vaak staat spanning op de eerste plaats en zijn de personages van minder belang, maar hier is dit niet van tel. Integendeel, het zijn de sterke personages die van dit verhaal een realistisch geheel maken. Voornamelijk Henry Storm steekt er bovenuit. De gedesillusioneerde Noor die na zijn gevecht in het Oosten niet meer gelooft in wat de nazi's prediken. Je voelt zijn twijfel en zijn vurige wens om te spioneren voor het verzet. En hoe meer de anderen twijfelen over hem, hoe zekerder hij wordt dat hij wil slagen in zijn doel: geheime raketinformatie bemachtigen.
Oordeel
Aslak Nore heeft mij met Wolfsangel nieuwe inzichten gegeven in wat er tijdens de oorlog speelde. De wreedheid van de Gestapo, hoe mensen werden gedwongen dubbelspion te zijn… Dat is stof tot nadenken. Het geheim rond de raketbasis vond ik ook heel boeiend, zo leerde ik tijdens het lezen nog iets bij. De mix tussen spanning, fictie en waarheid was in mijn ogen een perfecte combinatie. Daarom verdient Wolfsangel een dikke 4 sterren!
Severine Lefebre
De Perfecte Buren
http://perfecteburenleesclub.blogspot.com/2019/05/wolfsangel-aslak-nore.html?m=1
Eenmaal thuis neemt hij een radicale beslissing: hij wil zich bij het verzet aansluiten. Tijdens zijn herstel hoorde hij namelijk het gerucht over een geheime raketbasis in Duitsland. Ingeschreven als student in Berlijn, wil hij als spion voor de geallieerden infiltreren in het uiterst geheime programma.
De Duitsers houden uiteraard ook rekening met spionage vanuit de geallieerden, waardoor ze Werner Sorge hoofd maken van het commando Wolfsangel, opgericht ter bescherming van het raketprogramma. Slaagt Henry Storm erin om de geheime informatie uit Duitsland te smokkelen, of is Werner Sorge hem te snel af?
Mening
Met Wolfsangel heeft Aslak Nore een razend spannende spionagethriller rond WOII neergezet. Een fictieverhaal dat toch op waargebeurde oorlogsfeiten is gebaseerd. Sommige personages die voorkomen in het verhaal hebben echt bestaan. Ook heeft Aslak Nore zich gebaseerd op de echt bestaande raketbasis die zich op Peenemünde bevond. Hij schetst zo een duidelijk beeld over hoe belangrijk dit raketprogramma wel was voor de Duitsers en tot wat ze allemaal in staat waren om dit geheim te houden.
De Tweede Wereldoorlog blijft in ieder geval een erg geliefde periode om thrillers over te schrijven. Zeker het verwerken van waargebeurde feiten maakt dat het verhaal bij de lezers als echt gebeurd overkomt, waardoor het sterker blijft hangen. Aslak Nore heeft zich in Wolfsangel vooral gericht op hoe het er in Noorwegen aan toe ging tijdens de oorlog. Interessant om te weten is dat de Noren door de nazi's werden gezien als een Arisch volk. Daarnaast heeft Aslak Nore ook de realistische en soms schrijnende situatie in Berlijn duidelijk weergegeven.
Wat ook goed wordt weergegeven is de twijfel die Henry Storm voelt over zijn keuze voor het nationaalsocialisme. Zijn ervaring in het Oosten maakt dat hij twijfelt aan de waarden en normen waarvan hij eerst overtuigd was. Daar beseft hij hoe hij geïndoctrineerd werd door het Nazisme. Dat maakt duidelijk dat het allemaal veel ingewikkelder is dan pro of contra zijn. Niemand is dus te vertrouwen. Aslak Nore zet dit heel mooi in beeld, het is een vraagstuk waar je als lezer toch even bij stilstaat.
Wolfangel weet de lezer vanaf de eerste bladzijde te raken en in zijn greep te houden. De spanning is gedurende het hele verhaal aanwezig, je hebt tot het einde geen enkel idee hoe het verhaal zal aflopen. De verschillende verhaallijnen, voornamelijk deze van Henry Storm en Werner Sorge, staan in het begin los van elkaar, maar lopen gedurende het verhaal steeds meer in elkaar over. Tot ze uiteindelijk een geheel vormen.
Aslak Nore heeft een aangename en boeiende schrijfstijl. Alle details zijn tot in de puntjes uitgewerkt en realistisch neergezet. Dat maakt dat je een duidelijk en waarheidsgetrouw beeld krijgt van hoe het er in de oorlog aan toe ging. Als hulpmiddel zit er op het einde van het boek een uitgebreide verklarende woordenlijst, waar je bepaalde Duitse oorlogsbegrippen kunt in terugvinden. Dit is erg handig, want zelfs al weet je veel over WOII, toch zijn er zeker woorden die je nog niet kent. Op de laatste bladzijde is er tot slot nog een overzichtslijst van de militaire rangen die onder het Nazisme werd gebruikt. Daar heb ik veelvuldig gebruik van gemaakt tijdens het lezen.
Naast een sterke verhaallijn scoort Aslak Nore ook met zijn uitwerking van de personages. Dit is niet altijd zo evident bij een spionage thriller. Vaak staat spanning op de eerste plaats en zijn de personages van minder belang, maar hier is dit niet van tel. Integendeel, het zijn de sterke personages die van dit verhaal een realistisch geheel maken. Voornamelijk Henry Storm steekt er bovenuit. De gedesillusioneerde Noor die na zijn gevecht in het Oosten niet meer gelooft in wat de nazi's prediken. Je voelt zijn twijfel en zijn vurige wens om te spioneren voor het verzet. En hoe meer de anderen twijfelen over hem, hoe zekerder hij wordt dat hij wil slagen in zijn doel: geheime raketinformatie bemachtigen.
Oordeel
Aslak Nore heeft mij met Wolfsangel nieuwe inzichten gegeven in wat er tijdens de oorlog speelde. De wreedheid van de Gestapo, hoe mensen werden gedwongen dubbelspion te zijn… Dat is stof tot nadenken. Het geheim rond de raketbasis vond ik ook heel boeiend, zo leerde ik tijdens het lezen nog iets bij. De mix tussen spanning, fictie en waarheid was in mijn ogen een perfecte combinatie. Daarom verdient Wolfsangel een dikke 4 sterren!
Severine Lefebre
De Perfecte Buren
http://perfecteburenleesclub.blogspot.com/2019/05/wolfsangel-aslak-nore.html?m=1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Severine
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
