Wegsmelten naar de stad van romantiek

"Een liefde in Rome" van Mark Lamprei gaat over drie verschillende verhaallijnen. Je krijgt de maken met Alice die bij haar reis in Rome een groepje jongens ontmoet en wat begint als een mooie vriendschap groeit uit tot zoveel meer.
Dan heb je nog Meg en Alec die met een missie naar Rome vertrekken. Wat eerst gaat over de zoektocht naar de juiste tegel voor de badkamer groeit uit tot een heuse relatietest.
Als laatste heb je dan nog Lizzie en Constance die in Rome afscheid nemen van Henry en van het verleden.

Wat een zalige leeservaring is dit. In het begin van het boek krijg je te maken met een plattegrond van Rome. Persoonlijk heb ik daar tijdens het verhaal niet naar gekeken omdat je zo wordt meegesleurd in het verhaal dat je daar ook niet op let.
De proloog legt meteen de verhaallijnen verder uit. Je krijgt te maken met de geest die over Rome waakt. Hij spreekt je toe, vertelt je het verhaal van de stad en van de hoofdpersonages. Elk hoofdstuk begint ook met een citaat of quote die verwijst naar wat er kan gebeuren.

Voor mij was dit een aangename schrijfstijl. Er zat humor in, drama, liefde. Ik had ook een dubbel gevoel. Enerzijds had ik zelf veel zin om naar Rome te vertrekken, maar anderzijds leek het alsof ik daar al was. De geschiedenis van Rome, de verwijzingen naar de straten en bezienswaardigheden heeft me absoluut niet gestoord. Je merkt ook wel dat de auteur enorm weet waarover hij schrijft of enorm goed zijn best gedaan heeft wat het opzoekingswerk betreft.

Ook de personages zijn grondig uitgewerkt. Je leert ze kennen in hun eigen omgeving en je kan eigenlijk mee volgen met wat hen overkomt in Rome. Achteraf blijkt dat de personages niet enkel apart hun verhaal hebben, maar dat ze ook met elkaar verbonden zijn. Dat komt pas in het laatste hoofdstuk aan bod, maar ik heb veel vroeger in het verhaal al gemerkt dat de personages ook onderling verbonden zijn.

"Een liefde in Rome" doet je wegsmelten naar de stad van de romantiek. Het is een prachtig verhaal met een goed onderbouwde kennis van de stad. Ik heb genoten van ieder moment dat ik het verhaal las.
Waarom geef ik er dan maar vier sterren aan? Voor mij persoonlijk moest het laatste hoofdstuk er niet bij. Ik merkte al dat ze onderling met elkaar in verband stonden. Het laatste hoofdstuk heeft dat bevestigd, maar was niet echt nodig.