'Dood tij' Pieter Aspe

‘De beschaafde westerse wereld was nep. Het was een kwestie van tijd voor de waarheid aan de oppervlakte zou komen, wat is het verband tussen de strandmoord en de verkrachting van een achttienjarig meisje?.’ De thriller die ik gelezen heb heeft de titel ‘dood tij’. Het boek is geschreven door de misdaadauteur Pieter Aspe . Pieter Aspe schrijft misdaadromans met als hoofdpersonen hoofdinspecteur Pieter Van In en zijn geliefde Hannelore Martens. De thriller is uitgegeven door Manteau in het jaar 2000 en telt 275 pagina’s. De eerste tien misdaadromans van Aspe werden in Brugge verfilmd in opdracht van VTM. Het boek ‘Dood tij’ gaat over een verkrachting van een achttienjarig meisje en de dood van Carlos Minne. Inspecteur Van In gaat samen met zijn team op zoek naar de moordenaar en de verkrachter. De zaak wordt complexer dan gedacht. Hoofdinspecteur Van In moet ingrijpen voor er nog meer slachtoffers vallen.

Het boek is geschreven in het alwetende vertelperspectief. Elke nieuwe alinea is een ander gesprek waardoor we op andere plaatsen en situaties bij verschillende personages terechtkomen. Hierdoor is het soms wel moeilijk om de verhaallijn van het boek te volgen omdat er veel verschillende namen aan te pas komen. Je moet gedurende het hele verhaal geconcentreerd blijven zodat je geen personages met elkaar verward. Dat het verhaal geschreven is in het alwetende vertelperspectief heeft ook voordelen. Als lezer weet je meer over het leven van de verschillende personages, hun doen en laten, hun gedachten,… Hierdoor kan je als lezer ook zelf aan de slag gaan als inspecteur en doorheen het verhaal nadenken over de mogelijke daders en verbanden leggen tussen de verschillende elementen doorheen heel het boek.
Het thema van het boek vind ik wel interessant omdat er verschillende onderwerpen aan bod komen. De thema’s zoals verkrachting, mishandeling, moord, fraude, … Het is dus interessant om het boek te lezen omdat je zo ook informatie krijgt over de thema’s.
In het boek komen situaties aan bod waardoor er verschillende onderwerpen met elkaar verbonden worden.
Het boek is fictief maar in ons dagelijks leven zijn er veel mensen die met zaken zoals verkrachting en moord in contact komen. Je kunt je goed het verhaal mee volgen omdat je in je dagelijkse leven door de actualiteit ook in contact komt met deze onderwerpen.
Het eerste minpunt aan het boek vind ik persoonlijk dat je geen persoonlijke band hebt met de personages. Er wordt geen duidelijke beschrijving gegeven van het uiterlijk. Hun karakter kan je zelf afleiden uit hun reacties op situaties, hun handelingen en hun gedachten. Het is wel moeilijk om alle personages van elkaar te onderscheiden omdat ze in het boek altijd beschreven zijn met hun achternaam.
Nog een minpuntje van het boek vond ik het einde. Het einde was niet echt zeer duidelijk. Er was een spannend stuk maar het is een beetje teleurstellend geëindigd vind ik persoonlijk. Ik hou van een roman met een duidelijk einde waarin dat de zaak wordt afgehandeld. Ik wil altijd graag te weten komen wie de dader was omdat ik tijdens het boek mee de speurneus uithang. Ik wil graag weten of ik de juiste redeneringen heb gemaakt. In dit boek is er niet echt duidelijk gezegd hoe de zaken in elkaar zaten.
Het boek is zeker geschikt voor een heel breed publiek. Het is ook goede literatuur voor jongeren.

Ik vond het een goed boek omdat het je meenam vanaf het begin. Ik had meteen een voorstelling van het verhaal in mijn hoofd wat ik ook nodig heb om het boek verder te lezen. Het boek las ook heel vlot. Ik heb de hele reeks ‘Aspe’ op de televisie gezien dus het heeft me ook aangesproken om voor dit boek te kiezen. In het begin van het boek vond ik het ingewikkeld dat elke nieuwe alinea zich op een andere plaats afspeelde. Het was wat aanpassen omdat ik het niet gewoon ben een boek te lezen in deze schrijfstijl maar het was niet storend. Ik vind het boek ook goed omdat ik zelf de hele tijd mee heb nagedacht wie de dader zou kunnen zijn en hoe alle puzzelstukjes in elkaar passen. ‘Er zijn zaken die nooit opgelost worden. “Nietwaar, mevrouw de onderzoeksrechter?” ‘