Hartverwarmend en levensecht

Dumplin’ van Julie Murphy is lief, bijzonder mooi, soms verdrietig, hartverwarmend en levensecht. Simpel, maar o zo sterk. Een verhaal waar ik als een blok voor ben gevallen.

Dumplin’ is de bijnaam die de moeder van Willowdean aan haar heeft gegeven. Willowdean heeft eigenlijk een beetje een hekel aan die bijnaam. Haar vrienden noemen haar Will. Will is niet de slankste en daar heeft ze eigenlijk nooit echt problemen mee gehad. Ze lijkt er ook geen probleem mee te hebben dat haar beste vriendin Ellen ontzettend knap en slank is. Ellen en Will zijn onafscheidelijk en Will is eigenlijk best zelfverzekerd.

De twijfels beginnen langzaam te groeien als Ellen in een andere fase van haar leven komt. Maar wanneer Will iets met haar ontzettend knappe collega Bo krijgt, gaat ze pas echt anders over haar figuur denken en schaamt ze zich als Bo haar aanraakt. Daar komt nog bij dat ze iemand ontzettend mist, iemand die haar zelfvertrouwen altijd een duw in de goede richting gaf. Door al deze veranderingen raakt Will het goede gevoel dat ze altijd over zichzelf had toch de beetje kwijt.

“Voor deze zomer was ik altijd tevreden met mezelf. Ik was zelfs trots op mijn lijf. Maar toen kwam Bo. Al vanaf de eerste keer dat we vrijden in zijn truck, werd ik onzeker. Toen ik zijn huid tegen de mijne voelde, kwamen er allerlei twijfels bij mij boven waarvan ik niet eens wist dat ik ze had.” Julie Murphy

Will besluit dat ze hier iets aan moet doen en in een opwelling geeft ze zich op voor de Missverkiezing van Clover City. Een verkiezing waar ze altijd een hekel aan heeft gehad, alleen al omdat het leven van haar moeder draait om deze verkiezing.

Will wil iets bewijzen. Ze wil haar zelfvertrouwen terug. Iedereen zou mee moeten kunnen doen, ook als je niet perfect bent. Zal Will aan zichzelf en aan anderen kunnen bewijzen dat je goed bent zoals je bent en zal ze zichzelf onderweg niet verliezen?

Dumplin’ van Julie Murphy lijkt misschien bedrieglijk eenvoudig, maar achter deze eenvoud gaat een bijzonder mooi verhaal schuil. Voor mij draait dit verhaal om acceptatie. Acceptatie van anderen maar vooral het accepteren van jezelf.

In Dumplin’ gaat het verhaal vooral over Willowdean, een zeer innemend hoofdpersonage, maar alle personages in dit boek weten je op de een of andere manier te raken, ieder op zijn of haar eigen wijze. Soms wil je ze een steuntje in de rug geven, of roepen dat ze iets wel of niet moeten doen, je wil ze troosten en met ze lachen. Geen enkel personage is feilloos en daardoor zijn ze allemaal zo prachtig menselijk.

Julie Murphy heeft een aantal gevoelige onderwerpen perfect in het verhaal weten te verwerken. De setting is soms grappig en soms treurig maar vooral erg goed gekozen. De gevoelens en situaties zijn voor iedereen, op de een of andere manier, ontzettend herkenbaar.

Dumplin’ is mooi en ontroerend geschreven, zonder dat het dramatisch wordt. De manier waarop alles bij je binnen komt zonder dat het heel groot wordt gemaakt is verrassend doeltreffend.

Julie Murphy heeft mij met Dumplin’ volledig ingepakt. Het boek bevat, behalve een mooi verhaal, een krachtige boodschap. Een verhaal vol mensen die niet perfect zijn en eigenlijk alleen maar in hun waarde willen worden gelaten zonder bekritiseerd te worden en vol menselijke onzekerheden waar iedereen in zijn leven weleens tegenaan loopt.

Eens in de zoveel tijd wordt je gewoon verliefd op een boek en dat had ik met Dumplin’. Ik geef dit boek 5 sterren.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.wordpress.com