Thuis in Virgin River

Verpleegkundige en tevens verloskundige Melinda Monroe verlaat haar hectische leven in Los Angeles vanwege een baan die ze aangeboden krijgt in Virgin River(Californië). Met haar baas kan ze het niet bepaald goed vinden. Verder gebeuren en nog meer dingen waar ze meteen de gedachten krijgt om Virgin River verlaten.Haar plannen worden gedwarsboomd door een vondeling en Jack de knappe eigenaar van de bar. Niemand neemt de zorg voor deze baby op zich. Melinda besluit de zorg (tijdelijk) op zich te nemen. Stukje bij beetje raakt ze gehecht aan de baby. Ondertussen gaan haar gedachten ook uit naar haar overleden man. Jack ziet Melinda wel zitten.

Cover Robyn Carr Thuis in Virgin River 313x500 Review: Thuis in Virgin River

Jack was zich er pijnlijk van bewust dat Mel nog maar drie weken in het dorp was en hij sindsdien eigenlijk nergens anders aan kon denken. Vanaf het moment dat hij haar die eerste avond in het schemerlucht van de bar had gezien, had hij bij haar aan dat tafeltje willen gaan zitten en haar willen leren kennen. Hoewel hij haar elke dag zag en hij aan de hand van de lange gesprekken die ze onder het eten voerden, wist dat hij momenteel haar beste vriend was, waren er toch dingen die ze achterhield. Persoonlijke dingen. Ze was openhartig over het feit dat ze haar ouders op heel jonge leeftijd had verloren, over de hechte band die ze met haar zus en de rest van haar gezin had, over haar werk als verpleegkundige en haar hectische, chaotische baan in het ziekenhuis, maar het leek wel alsof ze een periode oversloeg in haar verhalen. De periode met een man, dacht Jack. Degene die haar op haar hart had getrapt en gekwetst en verloren had achtergelaten. Als hij de kans kreeg, zou Jack die man uit haar gedachten verdrijven. Hij wilde weten dat hij wist waarom hij zo als een blok voor haar was gevallen. Dat kwam niet alleen doordat ze zo mooi was, hoewel het wel hielp, natuurlijk. Want het was nu eenmaal zo dat in het hele dorp geen aantrekkelijke single vrouw te bekennen was, maar hij had zich niet eenzaam gevoeld. Bovendien was Mel niet de enige sexy dame die hij de afgelopen paar jaar was tegengekomen. Per slot van rekening was hij geen kluizenaar; hij was er vaak genoeg op uit gegaan, om te stappen in de stadjes in de omgeving, in de kustplaatsen. En in Clear River, uiteraard. Mel had echter iets over zich waar hij ontzettend onrustig van werd.“

Melinda moet wel in het beginnen wennen aan een dorpse sfeer. Waar Los Angeles een hectische stad zelden op je werd gelet, ben je meteen een middelpunt in Virgin Rivers. Iedereen heeft hier de gewoonte om te praten over een ander. Iedereen kent elkaar in deze dorpje.

Mel stak haar hand uit. ‘Mel Monroe’, stelde zich voor. De vrouw aarzelde even voor ze haar hand schudde. Eerst veegde ze snel haar handpalm af aan haar broekspijp, daarna gaf ze Mel een hand, stevig een onhandig. Haar nagels hadden rouwrandjes. ‘Cherryl’, zei ze. ‘Creighton.’Daarna stopte ze haar handen in de zakken van een wijde slobberbroek. Een mannenbroek, zo te zien. Nog net op tijd kon Meel een ‘Aha’ inslikken. Dus dit was de Cherryl die volgens Hope waarschijnlijk weer aan de drank had gezeten. Dat zou dan meteen haar grauwe teint en vermoeide blik verklaren, plus al die kleine geknapte bloedvaatjes in haar wangen.
‘Kan ik je ergens mee helpen?’
‘Nee. Ze zeggen dat je weer weggaat.’
‘O, ja? Zei ze met een glimlach. ‘Nou, ik heb beloofd eerst een paar dingetjes af te ronden.
‘Die baby’, stelde ze vast.
Mel hield haar hoofd iets schuin. ‘Er blijft hier maar weinig onopgemerkt. Weet jij misschien iets van de baby, of haar moeder? Ik wil graag de vrouw vinden die-‘
Dus je zou eerder kunnen vertrekken? Want als je weg wil, kan ik wel voor de baby zorgen…’
‘Heb je belangstelling voor de baby?’vroeg ze. ‘Mag ik ook vragen waarom?’
‘Ik wil alleen maar helpen. Ik draag graag mijn steentje bij.’
Eigenlijk heb ik niet echt hulp nodig, maar ik zou wel heel graag de baby’s moeder vinden. Misschien is ze wel ziek geworden na zo’n bevalling helemaal in haar eentje. Mel wierp een zijdelings blik op de bar en zag dat Preacher was opgehouden met vegen en naar hen stond te kijken.”

Ik heb geen gewoonte om aan een boek te ruiken maar de geur van dit boek drong mijn neus binnen. Ook kon ik het niet laten om het boek steeds aan te raken. Het heeft een harde kaft met een glanzend effect op de titel waardoor je de indruk kreeg een boomstam aan te raken. Het leek wel alsof Carr Virgin River naar de lezer toe wilde brengen dat is duidelijk te merken aan de cover. Die erg roze van kleur is met een vrouw zittend voor haar huis samen met haar hondje. Ik krijg een zomers gevoel van deze cover alhoewel het alweer (bijna) winter is. De schrijfstijl van Carr is erg boeiend en kent een meeslepend karakter. Carr heeft de emoties van de hoofdpersonen op de juiste plaats weergegeven. Deze 16 hoofdstukken heb ik binnen no-time verslonden. Normaliter lees ik geen bestellerauteurs (meer) omdat de verhalen van bestsellersauteurs over het algemeen minder boeiend zijn dan iets minder bekende auteurs. Bestsellerauteurs denken over het algemeen iets te commercieel en dat is goed te merken in hun verhalen. Het boek van Robyn Carr is anders. Met haar boek weet ze de lezer te boeien vanaf de eerste bladzijde iets wat je niet vaak ziet bij een besteller. Ik ben zeker heel benieuwd naar haar volgende boek.


Robyn Carr debuteerde in 1978 met het boek Deep in the Valley. Daarna volgden o.a. Down by the river, just over the mountain, the hero enz. Inmiddels heeft ze al ruim 35 boeken op haar naam staan. 30 jaar later stond deze hardwerkende auteur ineens op de bestsellerauteurslijst. Ze is getrouwd en heeft twee kinderen.


Officiële bron: http://vbnow.nl/2014/10/13/review-thuis-virgin-river-2/