“Op zoek en goedgelovig. Gevallen christenen zonder hemel, nu in de race om het nirwana.”

Wat een boek, razendsnel tempo en prachtige zinnen die je als lezer moeiteloos meesleuren in een draaikolk van gevoelens en gebeurtenissen. Hoewel ik geen fan ben van de cover, vind ik de vormgeving voor de rest wel prachtig. De zwarte pagina’s geven duidelijk de scheidingen in het verhaal weer. Elk deel heeft een eigen stijl, zonder ergens aan kwaliteit in te boeten. Het verhaal is zo vloeiend geschreven dat het als een film voor mijn ogen leek af te spelen: “Op het werk de dagelijkse routine, maar deze week anders dan anders. Op alles lag een extra laagje. Mailtjes en koffie. Blauw tapijt onder wit licht. Kuchjes en telefoontjes. Telefoongesprekken op de gang. Geschuifel van schoenen. Het tikken van Victors metalen ballen.”
Zinnen als "Tom drenkte zijn gehavende zenuwen in whisky." en “Maar twee halve mensen maakten geen geheel. Twee halve mensen maakten een grotere helft.” zeggen zoveel meer over de personages dan uitgebreide omschrijvingen ooit zouden kunnen doen. Het eerste deel ontwikkelt zich van een lamlendige stilstand bij het hoofdpersonage ("De ochtenden verzetten zich tegen de tijd, hielden zich vast aan het tapijt met de nagels van een kat.") tot een psychologische thriller waarbij grenzen vervagen en ik net zo verward als het hoofdpersonage achterbleef. Desondanks wou ik blijven doorlezen, weten waar dit alles toe zou leiden. De schijnbare rust van het tweede deel kwam bijna als een verlossing. De humor, die in heel wat hoofdstukken aanwezig is, ontbreekt nagenoeg in het deel van Farid. Dit maakt de dreiging groter en voegt een extra dimensie aan het verhaal toe. Het deel van Chris kon me aanvankelijk minder boeien, waarschijnlijk omdat ik tegen die tijd het verhaal al vanuit vier andere perspectieven had gelezen en dacht te weten hoe de vork in de steel zat. Maar ook hier verrast Henk Van Straten met een totaal onverwachte wending die het volledige boek in een nieuw perspectief plaatst. Op dit punt verschoof het boek voor mij van vier naar vijf sterren. In deze roman kloppen alle details, is elk personage een noodzakelijk onderdeel van het verhaal, stemt zoveel tot nadenken. Een absolute aanrader.