burgerlijke braafheid of sluwheid?

Om Wederzijds te doorgronden schrijft de verteller samen met zijn vrouw een verslag over hun ervaringen en de brokjes informatie die ze van andere leden te weten komen. Of schrijft hij het verslag enkel om de lezer te overtuigen van zijn goede bedoelingen en eerzaam burgerschap? Als hij echt zo onschuldig is, waarom houdt de ogenschijnlijk open verteller dan ook zijn eigen naam geheim? Kees ’t Hart bouwt het verhaal zo op dat verschillende mogelijkheden open blijven. Door de compacte stijl, met korte zinnen, veel herhalingen en snelle dialogen, komt de sfeer van onzekerheid en obsessie helemaal tot z’n recht. Het paranoïde karakter van de verteller wordt bovendien versterkt door de wrange humor die het brave burgerschap tot lafheid herleidt.

Ik kon de onvoorspelbaarheid van het verhaal wel smaken, al verliest het verhaal gaandeweg zijn geloofwaardigheid waardoor het minder intens wordt. Desondanks was het boek een plezier om te lezen. Met Wederzijds voegt Kees ’t Hart alweer een geslaagde roman aan zijn oeuvre toe.

De volledige recensie lees je op mijn blog: https://www.hebban.nl/spot/smakelijk-lezen/nieuws/wederzijds-kees-t-hart