Beetje zoet

Eindelijk heb ik dan eens een roman gelezen van Nicholas Sparks. Deze Safe Haven is een echt typerend boek voor hem lieten andere lezers me weten en ik zou er zeker van genieten. Nou ja, goed geschreven is het wel en het leest als een trein, maar tegelijkertijd vind ik het wel een beetje té zoet-romantisch. Het is mijn type boek niet echt, hoe goed het ook in elkaar steekt. Waarschijnlijk ben ik iets te nuchter voor deze rozengeurliteratuur. Daar waar het tegen het einde spannend wordt en het boek thrillerachtige vormen dreigt aan te nemen voel ik me meer thuis. Maar het onwaarschijnlijke einde waarin blijkt dat het contact met beste vriendin Jo niet echt heeft plaatsgevonden omdat zij al lang is overleden ontneemt me dat genot dan toch weer.