Fluffy

Fangirl is een schattig boek, exact wat ik verwacht van Rainbow Rowell boek. Ik heb nog nooit een van haar YA boeken gelezen (hoewel Elenor and Park al maanden op mijn ereader staat te wachten.) Maar ik was dol op Landline en ik keek er echt naar uit om haar andere boeken te ontdekken. Dus laten we deze review beginnen met alle goede dingen: Ik ben verliefd op Rainbow Rowells schrijfstijl. Haar zinnen zijn altijd een beetje nerdy en de grapjes in het verhaal zijn altijd hilarisch. Ze slaagt er telkens in om realistische en geloofwaardige personages creëren. In dit verhaal zijn de relaties en de verschillende soorten personages echt doordacht. Dit zorgt ervoor dat de verhaal een diepere dimensie krijgt. Het verhaal van fangirl draait echt op de personages, gezien erg geen duidelijke plotlijn gevolgd wordt.

En dan komen we bij alle zaken die ik niet leuk vond. Ik ga nu waarschijnlijk heel wat mensen tegen de schenen stoppen, maar ik hield echt niet van de Simon Snow hoofstukken die verweven zaten doorheen het verhaal. Ik hou wel van fan fictie, maar ik vond deze stukken gewoon niet goed geschreven. Het had op een hele andere manier aangepakt kunnen worden. Nu vond ik deze stukken niets bijdragen tot het verhaal. Het voelde voor mij echt als pagina vulling. Carry on, het volledige boek over Simon Snow ga ik dan ook volledig aan mij voorbij laten gaan.

En dan was er nog het gedrag van Cath ten op zichte van Levi, zelfs toen ze al echt een stil waren. Ik kan niet geloven dat een 18 jaar oud meisje haar vriendje op geen enkel moment aanraakt. Het is niet dat ik wou dat ze de kleren van elkaars lijf rukte. Dat hoefde niet voor mij. Rainbow Rowell schrijft niet dat soort boeken. Maar het duurde weken voor ze hem zelf maar een kuise kus gaf? En waarom waren er zoveel gaten in het verhaal? Haalt Cath haar punten voor haar opleiding? Beeindigd ze Carry on Simon?

Een leuk en makkelijk boek. Lekker ontspannend, maar zeker geen boek waar ik een fangirl van ben.