Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Klein verhaal over echte mensen

Silke Gorremans 23 april 2018
In het verleden genoot ik al ontzettend van Rachel Joyce haar romans de onwaarschijnlijke reis van Harold Fry en het liefdeslied van Queenie. Een boek van Rachel Joyce dat voelt altijd een beetje als thuiskomen. Vanaf de eerste pagina wordt je meegezogen in het verhaal en het laat je niet meer los tot de laatste pagina. "Kleine verhalen" durf ik het al wel eens te noemen. Over mensen zoals jij en ik. Mensen die je buren zouden kunnen zijn. Over die man die naast je zit op de bus. Klein, maar tegelijkertijd zo echt, zo mooi en vol emoties die iedereen wel zal herkennen.
De Platenzaak trok me onmiddellijk aan omdat het zich afspeelt in de jaren 80. Ik ben zelf geboren in 1985, dus eigenlijk meer een kind van de jaren 90 en net dat maakte me ontzettend nieuwsgierig. De sfeer die opgeroepen werd in Franks platenzaak, waar effectief enkel vinyl verkocht wordt is heerlijk. Met momenten voelt het alsof je als lezer echt tussen de vinyl platen staat te snuffelen en Frank je elke moment kan komen helpen dat te vinden wat je zoek. Of wat je niet zoekt, maar waar Frank van denkt dat je het zal nodig hebben.
De Platenzaak heeft het unieke concept om een eigen playlist te hebben. Een playlist die je beleving van het boek helemaal zal beïnvloeden! Het verhaal krijgt er meer diepgang door en je begrijpt Frank als hoofdpersonage beter. Langst de andere kant ga je ook de muziek anders beluisteren. Nummers die je al decennia lang kent, worden opeens op een andere manier naar voren gebracht en dat beïnvloed je kijk op hen toch wel. In De Platenzaak gaat er ook veel aandacht naar de achtergrond van de muziek. In wat voor een situatie bevond de artiest zich toen hij het nummer schreef, wat was de aanleiding voor dit nummer,... Dit alles krijgt zijn plek binnen het verhaal, zonder als 'info-dumping' over te komen. En ook het verhaal wordt er niet voor onderbroken. Het vloeit mee en hoort er gewoon bij.
De schrijfstijl van Rachel Joyce is erg herkenbaar. Ze heeft een directe schrijfstijl, eenvoudig, met vaak korte zinnen. Maar terzelfdertijd ook lyrisch en erg sprekend. Ze weet hoe ze sfeer kan scheppen en brengt de setting echt tot leven. Haar personages krijgen een voor een de nodige dieptegang, zelf de zijpersonages zijn uitgediept en hebben een eigen verhaal te vertellen. Onnodige proza laat ze achterwege. De dingen die ze op papier zet dragen echt bij tot het verhaal, de personages hebben allemaal een rol te vervullen en zijn niet gewoon aansturing voor het verdere plot of pagina vulling.
Eindconclusie De Platenzaak?
De Platenzaak heeft volgens mij voor iedere lezer wel wat te bieden. Muziekliefhebbers kunnen hun hartje ophalen aan deze liefdesverklaring voor muziek. Fans van romantiek worden niet in de steek gelaten dankzij de goed onderbouwde, langzaam ontwakende romance. Fans van de jaren 80 kunnen zich helemaal onderdompelen in de gedetailleerde neerzetting van deze tijdsperiode. En fans van een betekenisvolle roman zullen hun honger zeker gestild zien!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Silke Gorremans