Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Meer van hetzelfde

Een tijdje terug las ik de Seashell Cove serie geschreven voor Karen Clarcke. Hier had ik best gemengde gevoelens over. Een boek in de reeks wist een plekje in mijn hart te veroveren, maar de anderen konden mij niet overtuigen. Toch was ik benieuwd om nog een boek van haar te lezen. Misschien kon dit mij wel overtuigen?
Summer at the Little French Café is het tweede deel in een reeks, maar kan ook gelezen worden als alleenstaand boek. Er zitten hier en daar wat kleine verwijzingen in die je misschien niet direct snapt, maar op zich is het perfect aalleen te lezen. Het hoofdpersonage uit het eerste boek wordt enkel vermeld. Ze speelt geen actieve rol meer in dit deel, wat meestal wel gebruikelijk is in dit soort series. Dus misschien wel jammer voor lezers die graag nog iets wouden vernemen van Nathalie.
Ik denk dat ik nu met een gerust hart kan zeggen dat de boeken van Karen niet meteen mijn favoriete leesvoer zijn. Ik vind ze maar gemiddeld binnen het genre feel good. Een gevalletje dertien in een dozijn. Ze zijn zeker niet slecht, maar ze zijn niet vernieuwden of betoverend mooi.
Het verhaal op zich was best wel interessant. We volgen Elle op haar zoektocht naar haar biologische moeder. Het enige wat ze heeft als aanwijzingen zijn een armband, een sjaal en een kaartje van haar geboortedorp. Het voelde een beetje als een mini mysterie dat opgelost moest worden en wist me echt wel te boeien. Ook de uiteindelijk uitkomst was verrassend en hartverwarmend. Geen klachten op dat vlak!
Wat er voor zorgde dat ik echter niet wou blijven lezen was de romantiek in het verhaal. Er zijn een aantal potentiele romantische kandidaten voor Elle, maar naar mijn gevoel had ze met geen enkele man die ze tegen het lijf liep enige connectie. Er was geen chemie en er werden zogenaamde “spannende” scenes gecreëerd om toch maar de indruk te geven dat er aantrekkingskracht was. Ook de manier waarom de verschillende mannen omgingen met Elle vond ik behoorlijk misplaatst en niet noodzakelijk voor het boek.
Maar mijn grootste ergernis met dit boek was toch wel het feit dat de locatie zo een belangrijk rol had moeten spleen. Het boek en de serie noemt tenslotte het kleine franse cafe. De setting is dus erg belangrijk. Ile de Ré en het dorpje Chamillon voelen soms zelf als een hoofdpersonage in het boek. Ikzelf hou er ontzettend van als schrijvers een belangrijke locatie echt tot leven weten te brengen op papier. Dat je als lezer echt het gevoel krijgt daar op locatie te zijn en mee te wandelen langst de zee met de personages. Jammer genoeg niets van dat alles in The Little French Cafe. Nooit kreeg ik het gevoel de zee te kunnen horen of zelf maar het zilte van het water te kunnen opsnuiven. Alles bleef vlak en een dimensionaal. Daarnaast speelt ook het cafe een belangrijke rol. Ik kan zo genieten van levendige beschrijvingen van koffiekoeken, maar ook hier weer een hele droge opsommingen zonder iets echt tot leven te wekken. Chamillon never came alive. It was just descriptions on paper. When I was reading I could not hear the sea or smell the saltiness in the air. The same counts for the café. Numerous pastries are mentioned, but I never got that mouth-watering feeling that I love in feel good books about cafes and restaurants.
Al bij al was het een slecht boek. Het was heel snel uit en de zoektocht naar haar biologische moeder was boeiend om te volgen. Maar ik vind dat het boek niets nieuws aanbrengt binnen het genre. Het is het dertiende boek in een dozijn en dat binnen een genre waar elke maand tientallen nieuwe boeken de markt overspoelen. Voor mij geen aanrader en niet sterk genoeg om een vaste waarde te worden in mijn bibliotheek. Ik sloeg de laatste pagina om en was de helft van het verhaal al vergeten. Een gemiste kans…

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Silke Gorremans