Zware kost met een klein beetje humor

Vorig jaar las ik met veel plezier Ruth Hogan’s debuut The Keeper of Lost Things. Het verhaal wist me toen echt te verrassen en ik heb het ontzettend graag gelezen. Toen ik de kans kreeg om haar tweede boek The Wisdom of Sally Red Shoes te ontdekken kon ik die kans dan ook niet laten liggen.

Ik moet wel meteen eerlijk bekennen dat ik een beetje teleurgesteld bent in dit boek. Het schrijven van een review valt me ook wel zwaar, gezien het zeker geen slecht boek is. Ik ben er zelfs zeker van dat ik een veel hogere beoordeling zou geven als ik dit boek voor The Keeper had gelezen. The Wisdom of Sally Red Shoes is een erg aangrijpend verhaal. Een verhaal waar moederschap en verlies centraal staan. Een thema dat me natuurlijk eens zo hard weet te raken, gezien ik zelf mama ben van twee kindjes. Ik voelde echt een connectie met Masha en haar verdriet.
Maar… en er zijn echt wel een paar grote maar. In het nawoord geeft Ruth zelf aan dat ze dacht dat ze haar beste verhaallijn en personages reeds gebruikt had in haar debuut. En ik moet daar eerlijk gezegd ook wel een beetje mee akkoord gaan. Mijn grootste frustratie met dit boek is dat heel wat zaken uit The Keeper herhaalt worden. Vooral de mechanismes die ik erg origineel en verfrissend vond in het eerste boek worden hier gewoon herhaalt. In haar debuut verhaal stonden kleine verhalen die draaide rond verloren voorwerpen centraal. In dit nieuwe verhaal komen we diezelfde kleine, verzonnen verhalen tegen maar nu gaan ze over de graven en de mensen die er begraven in liggen. Ik vond dit zo een originele verhaallijn in The Keeper. Maar nu kon ik niet anders dan denken: “Waarom bedacht je niets nieuws? Iets wat je al niet eerder had gedaan.”

Daarnaast was de grote plottwist ook van heel ver voorspelbaar. Helemaal in het begin van het verhaal wist ik al perfect hoe de vork aan de steel zat. En dat had niet erg geweest, want het was best een boeiende verhaallijn. Maar jammer genoeg werd net dat stuk van het verhaal niet bekeken. Nu was het plottwist, korte epiloog, einde boek. Echt een gemiste kans volgens mij.
Langst de andere kant is The Wisdom of Sally Red Shoes voor mij een krachtiger verhaal dan haar debuut. Het is donker en behandelt veel zwaardere onderwerpen. Dit doet ze echter op een serene manier. Ruth slaagt er ook in toch wat humor in het verhaal te brengen, zonder de lezer ooit volledig uit die donkere atmosfeer te trekken.

Ik ben erg blij dat ik The Wisdom of Sally Red Shoes heb mogen lezen en ik ben er van overtuigd dat ik het een 4 misschien wel 4,5 sterren had toegekend als het haar eerste boek geweest was.