'Dit zou voor Van Veelen hét moment van doorbraak kunnen zijn'

'Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken', een semi-autobiografisch boek over een vriendschap tussen twee jonge schrijvers, van wie er één plotseling overlijdt. Het boek is geïnspireerd op de vriendschap die de destijds 34-jarige journalist en columnist Arjen van Veelen rond het jaar 2000 had met de ambitieuze schrijver Thomas Blondeau. Na diens dood vertrok Van Veelen in de zomer van 2014 samen met zijn vriendin naar Amerika om daar te gaan wonen en deze roman te schrijven. Het resultaat verscheen in november 2017 en vormt een hommage aan de in 2013 overleden Thomas Blondeau. Schrijver, maar vooral raadgever, reisgenoot, kameraad en kroegmaatje van Van Veelen.

Schrijver Thomas Blondeau. Wie heeft hem niet gekend. Dat zijn er velen, maar dankzij dit boek weer wat minder dan voorheen. In het boek beschrijft Van Veelen de relatie die hij had met Blondeau, vanaf het moment van kennismaking tot aan zijn plotselinge dood op 35-jarige leeftijd. En wat er daarna kwam: niet alleen het verdriet en de rouwverwerking, maar vrij onverwachts ook dat moment van euforie door de gedachte: hier zit een verhaal in! Dit zou voor Van Veelen hét moment van doorbraak kunnen zijn.

Met de suggestie dat Van Veelen dit boek louter en alleen om die reden heeft geschreven, doe je zowel Arjen en Thomas als de inhoud van het boek te kort. Van Veelen verwierf al bekendheid als columnist van NRC Next en won reeds enkele literatuurprijzen. Bovendien had hij daadwerkelijk een bijzondere band met Blondeau, hij reisde zelfs af naar Alexandrië met als doel een belofte aan zijn overleden vriend af te lossen, namelijk de boeken van Blondeau in de bibliotheek aldaar te zetten. Gedurende deze reis krijgt de lezer middels flashback meer kennis van de vriendschap van de twee schrijvers. Blondeau sprak zelfs als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand op het huwelijk van Van Veelen en zijn vriendin. Dat doe je niet voor iedereen. Driemaal in de week zaten de twee schrijvers samen in de kroeg, ook al verschilden de twee – op hun grootste hobby na – als dag en nacht. Blondeau had al verschillende boeken op zijn naam, Van Veelen schreef twee essaybundels die nauwelijks verkochten en een roman die nooit werd uitgebracht. Deze roman is wél uitgebracht én wordt gelezen. En zo is de cirkel rond.