het dorpsleven tijdens WOII

Met dank aan The House of Books voor dit recensie-exemplaar.

‘Het dameskoor van Chilbury’ is Jennifer Ryan’s debuutroman. Het is altijd wel spannend om een debuutroman te lezen, je weet nooit goed wat je te wachten staat. Maar Jennifer Ryan heeft reeds meerdere uitstekende korte verhalen geschreven, waardoor haar debuutroman veelbelovend is en lovende kritieken krijgt. Het boek is gebaseerd op de oorlogsverhalen van haar grootmoeder in Engeland.

Korte samenvatting

In Chilbury zijn bijna alle mannen naar het front gestuurd tijdens WOII, waardoor de dominee beslist om het kerkkoor op te geven. Maar dan komt Prim (kort voor Primrose) naar het dorp, zij is muzieklerares en vol enthousiasme richt ze een vrouwenkoor op. Bovendien schrijft zij het koor in voor een wedstrijd. Indien ze winnen mag het koor de regio Litchfield vertegenwoordigen tijdens een nationale wedstrijd in de St-Pauls kathedraal te London.
Via brieven en dagboekfragmenten leren we de verschillende leden van het koor kennen.

Kitty Winthrop volgt zanglessen bij Primrose en heeft net haar broer verloren in de oorlog. Haar zus Venetia is het mooiste meisje uit het dorp en windt graag jongens om haar vinger. En dan is er nog Mrs Tilling, zij is weduwe en haar zoon moet ook naar het front vertrekken. Met een klein hartje laat ze hem gaan, niet wetende of zij hem ooit nog terugziet. Gezien zijn kamer toch maar leeg staat te staan dient ze er een kolonel in op te vangen. En dan is er nog de bemoeizuchtige Mrs B.

Maar dan wordt Chilbury getroffen door een bom en alles verandert voor iedereen.

Conclusie

Het boek wordt verteld vanuit de verschillende personages die een dagboek bijhouden en brieven schrijven. Op deze manier leer je als lezer de personages goed kennen. Ze hebben elk hun eigen schrijfstijl, karakter en ervaren elk de oorlog op hun eigen manier.
Naarmate het verhaal vordert groeien de personages. Het is als lezer dan ook bijzonder om te ervaren hoe bij sommige personages de oorlog en het bombardement het goede naar boven brengen en bij andere het slechte. Het heeft mij toch wel even tot nadenken gezet. Hoe zou ikzelf zijn? Zou het goede bij mij naar boven komen? Of eerder het slechte?
De meeste oorlogsverhalen gaan over het front of het verzet, hier leren we het dagelijkse leven kennen van het gewone dorpsleven. Hierdoor zorgt de auteur ervoor dat dit niet weer een van de zovele oorlogsverhalen is, die we reeds kennen.
Doorheen het verhaal worden heel wat thema’s verweven die voor ons nu als normaal worden beschouwd, maar die tijdens de oorlogsjaren taboe waren. En ook hier weer merken we hoe de personages groeien, eerst zijn ze heel afkeurend over bepaalde onderwerpen, maar naarmate het verhaal vordert merken we hoe ze hun mening aanpassen.

Door de warme schrijfstijl is het moeilijk afscheid nemen van de dames van het koor van Chilbury op het einde van het verhaal. Je wil gewoon nog meer weten en verder lezen. Het is nogal moeilijk te zeggen welke schrijfstijl de auteur heeft, gezien elk personage een eigen schrijfstijl gebruikt. Het boek is ook verrassend, het is onvoorspelbaar wat er telkens zal gebeuren en heeft een origineel slot.
Indien je meer wil weten over het dagelijkse leven tijdens WOII is dit boek zeker een aanrader.
Eenmaal begonnen aan het boek kon ik het niet meer opzij leggen, dit is dus zeker een geslaagd debuut voor Jennifer Ryan en ik kijk al uit naar haar volgende boeken. Van mij krijgt dit boek dan ook 4 sterren.