anders dan anders

Kort inhoud

Dan en Sylvie zijn het ideale koppel, het ‘huisje-tuintje-kindje’ - type. Ze zijn gelukkig getrouwd, hebben een mooie woning, beiden hebben een goede job en twee schatten van dochters die bovendien een tweeling zijn. Tijdens een routineonderzoek bij de dokter meldt deze hun dat zij alle twee supergezond zijn en hen nog een lang leven te wachten staat. De levensverwachtingen van de mens stijgen nog steeds waardoor hen nog 68 jaar huwelijk te wachten staat de komende jaren. Toen ze trouwden stonden ze er niet bij stil dat een huwelijk in de 21ste eeuw best wel van lange duur kan zijn.

Ze zijn beiden geschrokken van deze gedachte. Gaan ze dit echt wel zo lang volhouden? Zal er geen sleur komen in hun mooi leventje? 68 jaar lijkt voor hen zeer lang. Om sleur in hun huwelijk te voorkomen besluiten ze elkaar regelmatig te verrassen. Dit leidt vaak tot leuke, maar ook grappige situaties en het lijkt er wel op dat er terug spanning komt in hun relatie.

Maar dan denkt Sylvie dat Dan vreemdgaat… en slaan de stoppen door bij haar. Ze gaat op onderzoek uit naar Dan, want ze wil zeker zijn dat haar huwelijk nog te redden is.

Conclusie

Sophie Kinsella is gekend voor haar hilarische chicklits en ze probeert telkens iets nieuws in haar boeken. In dit verhaal is er niet één vrouwelijk hoofdpersonage, zoals kenmerkend is bij een chicklit, maar zijn Dan en Sylvie samen als koppel, de hoofdpersonages.


Het verhaal kwam wat traag op gang, in de eerste helft leer je Dan en Sylvie kennen en lijkt het alsof er toch wat sleur in hun dagelijkse leven zit. Die sleur proberen ze te verbreken door elkaar te verrassen, wat soms tot grappige situaties kan leiden. Het verhaal leek hier niet alleen traag op gang te komen, maar ook de humor die we van Sophie Kinsella gewoon zijn, vond ik in dit deel niet zo goed als in haar voorgaande boeken. Maar ik vind het dan wel weer origineel van de auteur om als hoofdpersonages Dan en Sylvie te nemen en niet een alleenstaande, single vrouw wat typisch voor chicklits is. Vandaar ook dat ik dit boek eerder zie als een feelgoodroman en minder als een chicklit.

Eenmaal je door het eerste deel bent begint het echte verhaal en die heeft dan weer de typische Sophie Kinsella-chicklit stijl: de aandacht gaat meer naar Sylvie dan naar Dan die op zoek gaat naar Dans geheim (Heeft hij een minnares? Wat houdt hij voor haar geheim?) en hilariteit alom. Ook hier vond ik de humor minder sterk dan in haar vorige boeken, maar het was wel beter dan in het eerste deel van het verhaal alsook herkenbaarder.

Hoewel dit boek minder lijkt op haar voorgaande boeken, is ook dit boek eentje om van te genieten, lekker verstand op nul, in de sofa met een glaasje. Het verhaal is vlot geschreven en de personages zijn zeer realistisch in beeld gebracht met al hun typische karaktertrekjes. Het is bovendien leuk dat Sophie Kinsella in al haar boeken iets nieuws probeert, ook al is dit niet altijd even geslaagd zoals hier, maar misschien is dit wel omdat ik van haar een ‘echte’ chicklit verwacht en dit hier meer een feelgoodroman is.
Dit boek zal niet alleen lezers van feelgoodromans bekoren maar vooral jonge dertigers omdat de hoofdpersonages die leeftijd hebben en het zich ook in hun leefwereld afspeelt, zij zullen veel herkenbare situaties in dit boek tegenkomen.

Al bij al geen slecht boek, maar toch een kleine teleurstelling na de andere boeken van haar te hebben gelezen. Daarom scoor ik dit boek drie sterren.