blij verrast

Met dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor dit recensie-exemplaar

Kenmerkend voor de boeken van Suzanne Vermeer is het thema ‘vakantie’, tweemaal per jaar wordt een boek uitgebracht, ‘s zomers en ‘s winters. ‘Winternacht’ is de winter-editie van 2017.

Korte inhoud

Karins ouders vertellen haar op haar vijfendertigste dat zij geadopteerd is. Dit nieuws slaat in als een bom voor Karin, dit had zij echt niet zien aankomen. Haar biologische vader woont in Canada en ligt momenteel in het ziekenhuis op sterven. Haar vader wenst zijn dochter te ontmoeten en Karin besluit om in te gaan op zijn voorstel. Zo komt het dat zij samen met haar zoontje Sam op het vliegtuig naar Canada stapt. Daar ontmoet ze onmiddellijk haar broer Jonas en zijn vriendin Hailey. Voor Jonas is het ook een verrassing dat hij nog een zus heeft. Zowel Karin en Jonas blijken te worstelen met hun verleden en willen de waarheid weten over hun moeder en waarom hun vader Karin ter adoptie afgestaan heeft.

‘Er is altijd een leegte in mijn leven geweest omdat ik nooit een moeder heb gehad. Dat doet iets met je als kind en ook later. Ik vind het moeilijk om me aan vrouwen te hechten, ze onvoorwaardelijk toe te laten in mijn leven. Ergens zit altijd die angst dat ze weggaan en ik alleen achterblijf’

Gedurende de eerste dagen van haar reis naar Canada, kunnen broer en zus elkaar jammer genoeg niet beter leren kennen. Er is namelijk een peuter vermist, de vijfjarige Liv Tremblay, en Jonas helpt met zoeken. Al snel wordt Karin betrokken in de zaak als psychologe.
Later verdwijnen er nog kinderen tijdens onoplettende ogenblikken van de ouders en breidt de zoektocht naar de kinderen zich verder uit.
Verschillende geheimen komen aan het licht…het rustige dorpje ‘The Glebe’ blijkt dan toch niet zo rustig te zijn. Is Jonas wel wie hij zegt dat hij is?
Zal men tijdig de kinderen terugvinden?

Conclusie

Reeds vanaf de eerste pagina had het verhaal mij in zijn greep, en dit is voor een groot stuk te danken aan de bijpassende cover. Wanneer je de proloog leest, zie je dankzij de bijpassende cover alles voor je zoals in een film, dit zorgt ervoor dat je als lezer onmiddellijk in het verhaal zit.


Het verhaal wordt verteld vanuit de verschillende hoofdpersonages, op deze manier leert men hen wel heel goed kennen. Hierbij vond ik het personage van Karin er toch wel uitspringen, ze heeft een zeer sterke persoonlijkheid, wat door de auteur extra benadrukt wordt. Af en toe komt ook de ontvoerder aan het woord. Spannend, want hoe meer de ontvoerder aan het woord komt hoe geprikkelder de lezer wordt om te ontdekken wie het wel zou zijn.

Suzanne Vermeer heeft een eenvoudige, luchtige schrijfstijl die toch zeer beeldend is. ‘Winternacht’ bevat alle typische Vermeer-elementen: romantiek, spanning en vakantie. Maar hiernaast worden er ook verschillende sociale thema’s aangehaald zoals adoptie, handicap, erfelijke ziekte, … en dit op een realistische manier. Dit vond ik toch een leuke meerwaarde aan het verhaal waardoor ik dit boek meer apprecieerde dan de voorgaande Suzanne Vermeer boeken. Soms was het wat voorspelbaar, maar dit stoorde niet, het boek bleef even spannend. Het is vooral een ontspannend boek om op een koude winterdag op de sofa uit te lezen.

De inhoud van ‘Winternacht’ vond ik verrassend beter dan het vorige boek van Suzanne Vermeer, alsook de schrijfstijl beviel mij beter. Ik scoor het boek dan ook meer sterren dan haar vorige boek. Van mij krijgt dit boek een verdiende 4 sterren. Ik ben al benieuwd naar wat het zomerboek van 2018 zal worden en welke vakantiebestemming het thema zal zijn. Jullie ook?