Geschiedenisles aan hand van een kop chocola

Nitsa verhaalt in bijna 1300 pagina’s de geschiedenis van hun familie aan haar nichtje Brilka. Rode draad in dit verhaal is het recept van een niet te weerstane chocoladedrank. Het recept voor dit drankje wordt angstvallig geheim gehouden. Met name de vrouwelijke familieleden die voor het drankje zwichten wacht het noodlot.

In een verhaal doorspekt van mooie citaten worden de lotgevallen van de voorouders van Brilka verteld. Niet alleen is het een epos over een familie. Het boek geeft een stuk geschiedenis over het Georgië (en Rusland) van de 20ste eeuw.

Door de schrijfstijl van Nino Haratischwili lijkt het alsof je toehoorder bent van een gesprek tussen tante en nicht. Omdat het epos ongeveer een eeuw beslaat komen in totaal zes generaties aan het woord. Het verhaal begint bij een chocolatier in Georgië. Het recept dat hij uitdoktert zal generaties meegaan. Gezamenlijk met die generaties reist de lezer door de tijd (en door Europa). De opkomst en de val van de Sovjet Unie, de perestrojka, de Tweede Wereldoorlog worden door de diverse familieleden doorstaan. Sommige gebeurtenissen zijn te verschrikkelijk om onder woorden te brengen. Aan de hand van prachtige beeldspraak en citaten worden de emoties overgebracht.

Ondanks het grote aantal hoofdpersonen in het boek blijft het overzichtelijk. In hapklare hoofdstukken worden de belevenissen van ieder hoofdpersoon beschreven. De rode draad, het tapijt zoals de schrijfster het noemt, blijft steeds duidelijk. Hierdoor vormt ook de lijvigheid van het boek geen obstakel.

Kortom, een prachtig epos (het best genuttigd bij een kop thee met een groot stuk chocolade) dat niet alleen entertaint maar ook nog informeert. *****