Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

‘Het spijt me…’ fluisterde de stervende man, ‘maar Joshua heeft u uitverkozen!’

Max, schrijver van beroep, leeft met zijn echtgenote Kim en hun 10-jarige pleegdochter Jola in Berlijn. Zijn eerste boek ‘De Bloedschool’ is een ware bestseller geworden maar daarna heeft de schrijver weinig successen meer behaald. Op een dag vraagt een stervende man Max naar het ziekenhuis te komen. Hij waarschuwt hem dat hij Berlijn het best voor een jaar kan verlaten en drukt hem op het hart niks strafbaars te doen. Max heeft nog nooit iets illegaals in zijn leven gedaan en negeert het advies Berlijn te verlaten. Als hij kort daarna te horen krijgt dat zijn pleegdochter Jola terug naar haar biologische ouders moet, die junkies zijn, gaat alles in een stroomversnelling. Bij Max slaan de stoppen door, hij slaat op de vlucht met Jola. Tijdens de vlucht krijgen ze een ongeluk en als hij bijkomt in het ziekenhuis blijkt Jola te zijn ontvoerd. Binnen een paar dagen zal hij een van de van de meest verschrikkelijke en weerzinwekkende misdaden plegen waartoe mensen in staat zijn, hij weet het alleen zelf nog niet. Er zijn echter mensen die er wel van afweten en Max willen vermoorden. Max zet met hulp van zijn pedofiele broer Cosmo alles op alles om Jola zo snel mogelijk terug te vinden voordat het te laat is…


Sebastian Fitzek (Berlijn, 13 oktober 1971) is een Duitse schrijver en journalist. Zijn eerste boek (‘De Therapie’) was een bestseller in Duitsland in 2006 en verdreef De Da Vinci Code van de eerste positie. Van zijn thrillers zijn wereldwijd miljoenen verkocht in maar liefst negenentwintig talen. ‘Het Joshuaprofiel’ (2016) is zijn nieuwste thriller.


Het verhaal begint meteen luguber met een hoofdstuk uit de thriller van Max ‘De Bloedschool’.
Verderop in ‘Het Joshuaprofiel’ wordt aangehaald waarom dit hoofdstuk zo belangrijk is. Deze thriller houdt je meteen vanaf dat moment in zijn greep en laat je niet meer los. De eerste zin uit het eerste hoofdstuk laat je ook meteen huiveren.

‘Dertien lijken, elf verkrachte vrouwen, zeven verminkingen, evenveel ontvoeringen en twee aan een verwarmingsbuis vastgeketende zussen, die jammerlijk zouden verhongeren als ze niet op tijd gevonden werden.’

Fitzek heeft het weer voor elkaar dat je vanaf het allereerste begin aan je stoel gekluisterd zit en alleen nog maar door wilt lezen. Spanning ten top die alleen maar meer wordt naarmate het boek vordert.
Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende personages die afwisselend aan bod komen. Alle personages komen weer goed uit de verf, Fitzek heeft ze duidelijk en mooi uitgediept. Je kunt je in elk van de personages goed inleven mede door de duidelijke beschrijving die hij je geeft.

‘Christoph Marx. Toffi. Mijn vriend en advocaat… Het levende bewijs dat je iemand niet op zijn uiterlijk moest beoordelen. Wie een grijzende advocaat in maatpak verwachtte, kreeg een shock wanneer bij de eerste afspraak plotseling een sterk behaarde, ongeveer één meter vijfenvijftig grote powerdwerg met baseballcap, slippers en een bermuda voor je stond. Toffi had niet alleen een eigenzinnige kledingstijl (die hij zelfs in de winter bleef dragen) maar de grootste neus die ik ooit had gezien.’

Het verhaal gaat in een razendsnel tempo en de gebeurtenissen volgen elkaar snel op.
De spannende momenten wisselt Fitzek af met een gezonde dosis humor. Een prachtig plot dat je meerdere keren op het verkeerde been zet. Als je denkt dat het boek ten einde is gaat Fitzek gewoon weer verder en plakt er nog een paar hoofdstukken aan vast. Super gedaan!
Actuele thema’s komen aan bod waaronder pedofilie, kindermisbruik/mishandeling, pleeggezin en het voorspellen van crimineel gedrag (predictive policing/criminaliteitsvoorspelling). Aan het einde van het boek krijgen we nog een nawoord waarin Fitzek zijn gekozen thema’s uitvoerig toelicht. Zeker de moeite waard om te lezen net als zijn dankwoord wat hij ook weer met veel humor schrijft. Het volgende stukje wil ik jullie dan ook niet onthouden.

‘Ik hoop dat we elkaar eens op een beurs of bij een lezing zullen ontmoeten, wat me bij het einde van dit weer veel te lang geworden dankwoord brengt – maar ja, u hóéft dit natuurlijk niet allemaal te lezen! Tenzij u familie van me bent, dan zou het kunnen gebeuren dat ik met een vuurwapen achter u sta. Die methode heeft tot nog toe het meeste succes opgeleverd als ik goede kritieken wilde horen.’

Mijn dank gaat uit naar Uitgeverij The House of Books en Hebban.nl voor het beschikbaar stellen van dit #hebbanbuzz leesexemplaar (e-book). Het was super om met 100 lezers mee te mogen Buzzen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Silvia van Elzelingen