Lezersrecensie
Goede bedoelingen, kwade opzet en hoe het een het ander niet uitsluit
In dit boek is niemand fout. En tegelijkertijd iedereen. Martin Michael Driessen laat in de Pelikaan im een knap gecomponeerd verhaal zien hoe goede bedoelingen en kwade opzet soms hand in hand kunnen gaan.
Andrej is postbode in een slaperig stadje aan de Kroatische kust. Door toeval komt hij erachter dat één van zijn stadsgenoten - Josip - een buitenechtelike relatie heeft. Maar ook Andrej heeft een geheim. Zo begint een chantagespel waarin allebei zichzelf voorhouden met de beste bedoelingen te handelen. Dat levert regelmatig hilarische scenes op met een hoofdrol voor de enigstins in onbruik geraakte kabelbaan en de rondweg van de stad.
Ook de andere personages in dit boek lijden aan hetzelfde euvel. Ze hebben het steeds over de splinter in jet oog van de anderen, zonder de balk voor hun eigen kop in aanmerking te nemen.
Dit alles speelt zich af tegen de achtergrond van het uit ellaar vallende Joegoslavie. De oorlog, zowel de afgelopen Tweede Wereldoorlog, als ook die op de Balkan spelen in het denken over goed en fout en erbij horen of niet een grote rol.
Na de eerste bladzijdes, die soms wat moeizaam lezen, verpakt Driessen dit alles in een verhaal dat lekker wegleest, maar dat ook enorm knap in ellaar zit. Dieper nadenlen over de symboliek die in iedere letter zit, is niet nodig om van het verhaal te genieten, maar geeft er wel een extra dimensie aan.
Andrej is postbode in een slaperig stadje aan de Kroatische kust. Door toeval komt hij erachter dat één van zijn stadsgenoten - Josip - een buitenechtelike relatie heeft. Maar ook Andrej heeft een geheim. Zo begint een chantagespel waarin allebei zichzelf voorhouden met de beste bedoelingen te handelen. Dat levert regelmatig hilarische scenes op met een hoofdrol voor de enigstins in onbruik geraakte kabelbaan en de rondweg van de stad.
Ook de andere personages in dit boek lijden aan hetzelfde euvel. Ze hebben het steeds over de splinter in jet oog van de anderen, zonder de balk voor hun eigen kop in aanmerking te nemen.
Dit alles speelt zich af tegen de achtergrond van het uit ellaar vallende Joegoslavie. De oorlog, zowel de afgelopen Tweede Wereldoorlog, als ook die op de Balkan spelen in het denken over goed en fout en erbij horen of niet een grote rol.
Na de eerste bladzijdes, die soms wat moeizaam lezen, verpakt Driessen dit alles in een verhaal dat lekker wegleest, maar dat ook enorm knap in ellaar zit. Dieper nadenlen over de symboliek die in iedere letter zit, is niet nodig om van het verhaal te genieten, maar geeft er wel een extra dimensie aan.
1
Reageer op deze recensie