Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Hartverscheurende realiteit

Sjors Bloem 08 april 2017
Het is moeilijk om niet bevooroordeeld te beginnen aan het debuut van de Engelse schrijfster Kit de Waal. Verschillende prijzen, lovende recensies en vertalingen in tientallen landen. Dit moet wel een geweldig boek zijn. Is mijn enigszins gekleurde voorgevoel hier op zijn plaats?

Leon woont samen met zijn verslaafde, depressieve moeder Carol in een achterstandswijk van Londen. De negenjarige Leon is het gewend om voor zichzelf en zijn moeder te zorgen, wat alleen maar toeneemt als zijn jongere broertje Jake wordt geboren. Carol ligt de hele dag in bed en Leon neemt de verzorging van Jake eveneens op zich. Zonder enige kennis leert hij om Jake te verschonen, de fles te geven en met hem te spelen. Ondanks dat hij zijn stinkende best doet, grijpt de kinderbescherming in. Leon wil echter niets liever dan met zijn moeder en broertje samen blijven.

Mijn naam is Leon wordt compleet verteld vanuit het perspectief van de negenjarige jongen. In het begin is dit even wennen, maar uiteindelijk geeft dit het beste inzicht in zijn belevingswereld. Kit de Waal heeft het verhaal zo gevormd dat de lezer zich een liefhebbend negenjarig jongetje waant, waarbij je het volkomen begrijpt dat de kinderbescherming de vijand is. Uitzonderlijk knap gedaan van de auteur.

Het verhaal is ruwweg op te splitsen in twee verschillende delen. Het eerste deel is hartverscheurend, barst van uiteenlopende emoties. Je proeft de oneindige liefde van Leon voor zijn gezin, het onbegrip voor de harde werkelijkheid en de immer aanwezige onmacht. De opeenvolgende klappen gaan door merg en been. Dit gedeelte is niet geschreven voor de tere zielen onder ons, maar wat is het steengoed. Als ik een elf zou kunnen geven, dan zou ik het op dit moment geven.

Logischerwijs zou je nu zeggen dat het tweede gedeelte vele malen minder is. Dit is niet helemaal juist. Weliswaar is dit minder dan de eerste helft, maar nog steeds is dit uitstekend. Leon blijft alles op alles zetten voor zijn gezin, maar beleeft avonturen en ontdekt de wereld. Het voelt alsof Kit de Waal heeft geprobeerd vrolijke noten toe te voegen om het verhaal minder zwaar te maken. De tweede helft is luchtiger, maar misschien had meer miserie beter gepast. Daarnaast blijft de lezer aan het einde met een gemengd gevoel achter. Is het een happy end of een treurig einde? Is het überhaupt wel het einde? Dit zet aan tot nadenken en mogelijkheden, maar het voelt vooral incompleet.

Al met al hebben de vooroordelen niet gelogen, wat een geweldig boek! Zeker het eerste gedeelte laat je na het lezen geradbraakt achter. De luchtige toevoegingen geven gemengde signalen af, waardoor je met een mengelmoes van gevoelens achterblijft. Een ding is in ieder geval zeker, mijn hart heeft Leon gestolen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Sjors Bloem