De schapen van Glennkill is echt veruit het leukste boek dat ik de afgelopen tijd heb gelezen. Ik kreeg het cadeau van iemand die wist dat ik dol ben op thrillers en in eerste instantie leek het me wat tam. Maar na het eerste hoofdstuk was ik verkocht. Dan vinden de schapen hun herder met een spade in zijn borst. Ze maken zich vooral bezorgd om hun eigen welzijn - wie brengt hun nu hooi? - maar al snel constateren ze dat hun herder, George Glenn, meer verdient. Hem weer levend maken kunnen de schapen niet, maar ze kunnen wel proberen om de dader op te sporen en dat gaan ze dan ook doen, onder leiding van Miss Maple, en ze gebruiken daarbij typische schapeneigenschappen, het zijn geen 'mensen in schaapsklederen'. De kudde is Iers, de meeste schapen hebben een Engelse naam, hoewel Leonie Swann het boek in het Duits heeft geschreven. Ze is er op een geweldige manier in geslaagd om je te laten geloven dat schapen een moord kunnen oplossen en haar stijl is heel onnadrukkelijk bijzonder. Geen wilde achtervolgingen of bijbelse mysteries, maar gewoon een heel mooi, spannend boek, waar je later met plezier aan terugdenkt. En wat die recensent van Crimezone over Waterschapsheuvel zegt is echt absolute onzin. De associatie is geen moment in me opgekomen.