Een ijskoude rilling

Een Whatsapp-berichtje onderbrak Sophie’s concentratie. Als ze opkijkt beseft ze dat haar oppaskind Jesse uit haar zicht is verdwenen. In paniek doorzoekt ze de ezelweide rondom de kinderboerderij, maar het lijkt alsof de zevenjarige spoorloos verdwenen is. Wanneer Sophie besluit om haar vriendin Kyra Slagter te bellen, overvalt haar een ijskoud gevoel. Jesse kan ten slotte toch niet spoorloos verdwenen zijn?

Er moeten snel beslissingen worden genomen en er wordt besloten om de politie in te schakelen om Jesse zo snel mogelijk weer op te sporen. Terwijl Kyra geen nieuwe informatie heeft opgedaan bij de buurtbewoners van Jesse, besluit ze langs de waterkant te zoeken. Als ze een blauwe muts ziet drijven, twijfelt ze geen moment en springt het water in. Ze durft haar vermoedens eigenlijk niet te benaderen. Ondertussen arriveert rechercheur Maud Mertens bij de kinderboerderij om de eerste getuigen te horen. Maar na veel moeite er is geen enkel spoor van Jesse te vinden. Als Kyra en Maud elkaar opnieuw ontmoeten, blijkt dat er op een andere plek in Amsterdam een tweede kind verdwenen is. Voor Kyra en Maud begint een ijzingwekkende klopjacht om deze kinderen weer veilig terug te brengen bij hun ouders.

Isa Maron introduceert met IJskoud het tweede deel in de serie van De Noordzeemoorden. Maron is gegroeid in het plotten van haar verhaal en heeft met het thema kinderontvoering een gevoelig thema aangesneden. Haar terugkerende personages Kyra Slagter en Maud Mertens lijken meer uit de verf te komen in dit tweede deel, waar in het eerste deel de personages soms oppervlakkig werden beschreven. Kyra is inmiddels student Forensisch Onderzoek aan de Hogeschool van Amsterdam, waarmee ze de eerste stap naar haar droombaan lijkt maken. Daarnaast is er nog de voortdurende worsteling met de vermissing van haar zus Sarina. Maud Mertens stelt haar hart meer open door een pijnlijke confrontatie met een zaak uit haar loopbaan. Maron weet deze confronterende gevoelens goed te brengen door zinnen uit het verleden te verweven met actuele gebeurtenissen waarmee ook de worsteling van Maud onder woorden gebracht wordt.

IJskoud bevat dan misschien minder gruwelijke scènes dan Galgenveld, Maron weet de lezer wel te shockeren met de keiharde werkelijkheid van het thema rondom kinderontvoeringen dat zij in deze thriller introduceert. Door middel van het perspectief van de elfjarige Tommy houdt zij haar lezer in bedwang en laat de angst van de ontvoerde kinderen via de korte hoofdstukken naar de lezer doorsijpelen.

Isa Maron is gegroeid in de ontwikkeling van haar serie rondom de Noordzeemoorden en houdt de spanning in dit tweede deel goed vast door haar aanwijzingen gedoseerd te brengen. Opnieuw is ze erin geslaagd om de lezer achter te laten met een aantal prangende vragen die de lezer nog meer doen verlangen naar het derde deel van de Noordzeemoorden.