De Krijtman en plotgaten.

Een klein stadje, met kroeg, kerk, school, speeltuin en een bos. Een groepje 12 jarigen. Heerlijk rondhangend, soms iets jattend in de winkel, in voor ideeën over geheime codes, gebruikelijke ruzies, onbegrip, pech en ongelukken, verzamelwoede, zwijgen en geheimen voor je houden.

Het zit allemaal in dit verhaal. Het verhaal wisselt tussen de gebeurtenissen in 1986 en het huidige leven van Eddie in 2016. Het is vlot geschreven. Steeds zijn er plotgaten. En Krijtmannetjes. Maar hoe zit het echt? Hoe verder je komt, hoe meer alles duidelijk wordt.

Er worden her en der mooie zinnen gebruikt. De schrijfstijl leest vlot. Je wilt het boek het liefst in 1 ruk uitlezen.

Wat ik overigens heel sterk vind aan dit boek is de voorkant: een zwart schoolbord (Eddie is leraar) en daarop een krijtmannetje aan een galg. Links boven dit krijtmannetjes zie je wat krijtvegen. Als je goed kijkt zie je de afbeelding van een gezicht: neus, mond en een oogkas.

Het boek krijgt van mij 4 sterren.