Detective met net dat tikkeltje meer!

Ik heb het zevende boek gelezen van één van de beste auteurs van Vlaanderen, Pieter Aspe. Ook met dit werk sloeg hij weer de nagel op de kop, de manier van schrijven, het beschrijven van de relatie tussen Hanne en Pieter, … Zo zou ik nog wel even kunnen doorgaan.


Pieter Aspe is voltijds schrijver sinds 1996 en is geboren en getogen in Brugge. In deze prachtige historische stad spelen de verhalen zich ook af. Aspe schrijft misdaadromans met steeds commissaris Van In in de hoofdrol, ook Hanne Metens heeft een hoofdrol in zijn boeken. Zij werkt als officier van justitie en is zijn geliefde. Versavel speelt ook een belangrijke rol in de boeken hij is de rechterhand van Van In. In het jaar 2001 ontving pieter Aspe de Hercule Poirot prijs voor zijn boek Zoenoffer. Dit is een jaarlijkse prijs voor de beste Vlaamse misdaadroman. Pieter Aspe is wel al meermaals genomineerd voor deze prijs maar won hem slechts één maal. Van het werk van Pieter Aspe is een serie gemaakt die te zien is op VTM.

Het boek sart met de verkrachting van Miriam Dobbelaere, ze is de dochter van een bekende deurwaarder namelijk Antoon Dobbelaere. Miriam beslist om geen klacht in te dienen en dit onder druk van haar vader. De volgende dag merkt een wandelaar dat er een ingegraven lijk ligt op het strand van Zeebrugge. Het blijkt om Carlos Minne te gaan. Van in leidt het onderzoek en deze gedreven speurder wil koste wat kost weten wie de dader is. Ondertussen heeft Miriam een helse ruzie met haar vader en beslist om dan toch een klacht in te dienen. Even later wordt er weer iemand vermoord en lijkt het om de vrouw van Carlos Minne te gaan. Volgens Van In is er een verband tussen beide moorden en spit dit tot op het bot uit. Om te weten wie het gedaan heeft moet je je zeker eens verdiepen in dit spannende boek.

Het vertelstandpunt verandert constant in dit boek, meestal gaat het om een hij/zij verteller. Maar wanneer de personages in dialoog zijn met elkaar veranderd het vertelstandpunt nar een ik verteller. Het leest vrij gemakkelijk dit komt mede door de chronologie in het boek. Alles wat in het boek verteld wordt is chronologisch en volgt dus op elkaar. Het is wel een boek dat je zeer aandachtig moet lezen zodat je goed elke moord kan volgen. Ze volgen snel op elkaar en dit kan misschien enige verwarring veroorzaken maar ik vond dit zeker niet het geval. Buiten het einde beefde je niet van de spanning maar toch las het boek zeer vlot en wou ik steeds weten wat er volgde. Dood tij is een echte pageturner. Ik vind ook dat het een boek is om eens goed over na te denken. De hoger opgeleiden worden hier met een korrel zout genomen en ze veranderen in moordenaars of fraudeurs. Pieter Aspe strooit hier volgens mij met kritiek dat elke mens fouten maakt of je nu een deurwaarder, een directeur of een arbeider bent.

Ik vond het een zeer goed boek, de titel vind ik fenomenaal goed gekozen. Dood tij is een periode van de zee wanneer het verschil tussen laag- en hoogwater minimaal is. Van In en Versavel dachten dan ook dat de moordenaar het slachtoffer eerst verdronken had en het daarna in het zand gegraven had. Ik vind deze titel zeer goed gekozen want dit geeft de aanleiding tot het verhaal en speelt dus een niet te onderschatten rol in het verhaal.

Het is de eerste keer dat ik een boek van deze auteur lees en het zal zeker niet de laatste zijn. Normaal lees ik helemaal niet graag detectives maar na het lezen ven dit boek is mijn mening toch wel verandert. Aspe beschrijft ook de relaties van de personages en doet dit op een geweldige manier met aandacht voor de scherpe kantjes. Hierdoor is het niet zomaar een detective maar komen er ook romantische stukken voor in het boek. Doordat het vertelstandpunt zo wisselt kon ik me zeer goed in de plaats stellen van de personages en dat vind ik geweldig.


Ik vond dit boek dus zeer goed en zal me zeker nog eens wagen aan een volgend verhaal van deze auteur.