Gaaf boek over wat er mis is met onze samenleving

In mijn interpretatie, is het grootste misverstand over ‘De macht’ van Naomi Alderman dat het over de toekomst gaat. Het boek gaat vooraf door een tweetal intrigerende brieven van ene ‘Neil’ aan ene ‘Naomi’. Daarin schrijft Neil dat hij een geschiedenisboek gaat schrijven met een nieuwe interpretatie. In een wereld waarin vrouwen de macht hebben, is dit voor een man een gewaagde opdracht laat Naomi hem weten en daar begint het echt boek.

Het boek is heel modern geschreven en minder literair dan ik had verwacht. Het is bij tijd en wijlen ontzettend spannend en vooral heel erg maatschappijkritisch. Het laat zien hoe we bepaalde zaken in onze huidige samenleving accepteren die we in het boek afkeuren. Zoals het vervolgen van hele bevolkingsgroepen, huiselijk geweld (tegen vrouwen), dat vrouwen enkel onder begeleiding van een man naar buiten kunnen, het onder toezicht stellen van vrouwen (in het huwelijk en daarbuiten), publiek-private samenwerking en sektarisme.

Het vergde mij wel doorzettingsvermogen in de eerste 100 pagina’s om grip te krijgen op het boek. Het zijn veel personages, er gebeurt nog meer en veel dingen zjin niet duidelijk. Het mooie daarvan is, dat zelfs nu ik het boek al twee weken uit heb, ik nog steeds over het boek nadenk. Er nieuwe ideeën bij krijg en nieuwe interpretaties zie. Mijn grootste kritiekpunt is dat Alderman te veel in het boek heeft willen stoppen, te veel ‘schrijf-trucjes’, te veel onderwerpen, maar dat vergeef je haar als je het einde van het boek leest, met een tweede briefwisseling tussen Neil en Naomi.